Ægir - 01.11.1985, Blaðsíða 25

sóknarinnar hafi verið þörf og að
niðurstöður muni kom að gagni.
Sá ótti sumra að aukning á
bessari tegund rannsókna myndi
hafa í för með sér urmul skamm-
tímaverkefna með takmörkuðu
v'sindalegu gildi hefur reynst
ástæðulaus. Fyrirtækin hafa
einnig sýnt fræðilegri verkefnum
áhuga og jafnvel verkefnum sem
hafa í för með sér talsverða
áhættu um það hvort unnt verði
að hagnýta niðurstöðurnar fljótt.
hessi þróun er því jákvæð en
hefur haft það í för með sér sökum
takmarkaðs mannafla að þau
fyrirtæki og samtök sem ekki bera
sig eftir því að láta gera rann-
sóknir hafa enga tryggingu fyrir
því lengur að unnið sé að rann-
sóknum íþeirragrein. Þaðerekk-
ert launungarmál að tekjur af
þjónustumælingum og núna í
seinni tíð eiginlegum rannsókna-
verkefnum hafa gert stofnuninni
kleift að svara aukinni eftirspurn
ettir rannsóknum með lausráðn-
lngum og standa undir yfirvinnu-
hostnaði. Á síðasta ári námu
rannsóknatekjur 35,1% af heild-
argjöldum. Það er orðið auðsætt
aö aukið fjármagn til fiskiðnað-
arrannsókna kemur tæpast frá
rfkisvaldinu. Hún verður að
k°ma frá iðnaðinum sjálfum.
h'iánast sjálfvirkt niðurskurðar-
herfi fjárveitingavaldsins sér til
þess.
Þóttfiskiðnaðurinn hafi sættsig
smám saman við að greiða fyrir
rannsóknir þá er þó meiri hluti
rannsóknanna seldur undir
hostnaðarverði eða m.ö.o. niður-
greiddur af ríkinu. Á þetta má líta
trátveimursjónarhornum. ífyrsta
^agi að ríkisvaldið sé að aðstoða
'ðnaðinn með fjárframlögum og
flestir munu sammála um að ekki
Veiti af. Á hinn bóginn má líta svo
á að ríkisvaldið sé með þessum
þ*tti að skapa stofnuninni vissa
e,nokun sem meðal annars tefji
Tilraunaverksmiðja Rannsóknastofnunar fiskiðnaðarins
fyrir því að fyrirtækin eða samtök
þeirra komi sér upp eigin mæl-
ingaaðstöðu. Niðurgreidd þjón-
usta opinberrar stofnunar verði
ávallt ódýrari kostur. Þótt
smæðin geri okkur erfitt fyrir þá er
nauðsynlegt að samtök fram-
leiðslugreinanna hafi sjálfar með
höndum nokkrar þjónustumæl-
ingar og jafnvel rannsóknastarf-
semi. Saltfiskframleiðendur hafa
þegar komið sér upp ágætri
aðstöðu en auk Sölusambandsins
hafa bæði Sölumiðstöð hraðfrysti-
húsanna og Sjávarafurðadeild
S.Í.S. þegar haft með höndum
umtalsverða vöruþróunarstarf-
semi um árabil. Sömu sögu er að
segja um Síldarútvegsnefnd. Það
er staðreynd að jafnvel umfangs-
lítil starfsemi af þessu tagi virkar
sem hvati á aukna vöruvöndun
og er vaxtarbroddur nýjunga
innan fyrirtækjanna.
Eins og málum er háttað í dag
er þá starfsemi Rannsóknastofn-
unar fiskiðnaðrins blanda af ríkis-
reknum rannsóknum og rekstri
sem byggir á útseldri þjónustu
skv. fyrirfram ákveðnum samn-
ingum eins og áður hefur komið
fram. Aukinni rannsóknaþörf
verður ekki svarað nema með
lausráðnu starfsfólki sem aftur
ÆGIR-637