Ægir - 01.11.1986, Page 33

geta samt ekki leyst þurrkarana
alveg af hólmi.
Vinnsla í soðkjarnatækjum fer
betur með próteinið í hráefninu.
Það er að segja hitastig og dvalar-
tími í vinnslu fram að þurrkun
skiptir ekki eins miklu máli eins
og hátt hitastig og langur dvalar-
tími í þurrkurum. Og ef litið er á
verksmiðjurnar sem heild, þá sést
strax að hráefnið og gæði þurrk-
unar stjórna beint gæðum afurð-
arinnar. Gæði próteina í afurð-
'nni ráðast mikið af því hvernig
burrkunin tekst til svo framarlega
að hráefnið sé gott.
Munu fiskmjölsverksmiðjurnar
framleiða sitt eigið rafmagn með
gufuhverfli?
Verksmiðjurnar verða sjálfar
að fá einhvern orkugjafa. Orku-
gjafinn verður oftast nær í gufu-
formi í framtíðinni en spurningin
er þá hverju ketill verksmiðj-
unnar brennir. Hvort nota eigi
°líu, lýsi, kol eða raforku, jafnvel
timbur eða eitthvað annað sem er
ódýrast í það og það skiptið. Það
er orkulega hagkvæmt að setja
'nn gufuhverfil eftir gufukatli og
'Þinnka gufuþrýstinginn úr 25 bör
niður í 4-6 bör sem vinnsluþrýst-
'n8 á gufunni fyrir búnað verk-
Srniðjunnar.
f lvernig má telja að fiskmjöls-
Verksmiðja framtíðarinnar verði
útbúin?
Þettaermjögerfiðspurning, en
!'ta má þannig á að verksmiðja
Hmtíðarinnar verði með margar
Vlr|nslueiningar í sömu verk-
Srniðju og hægt verði að stilla upp
o°kkrum vinnslulínum eftir því
vaða markaðsverð er hæst á
bverjum tíma. Þá væru afurðir
ramleiddar eftir óskum kaup-
enda. Við myndum heldur líta á
óetta sem vinnsluferla en ekki
SeiT> fiskmjölsverksmiðjur eins og
§ert er í dag. Aukin sjálfvirkni
j^ksmiðja á eftir að auðvelda
Pessa þróun jafnframt því sem
hún mun óhjákvæmilega móta
rekstur þeirra í náinni framtíð.
Ef ætlunin er að framleiða
gæðaafurðir þá þarf að huga að
kældri móttöku og þar á meðal að
kæla niður beinamóttöku vegna
þess að bein og úrgangur úr frysti-
húsum er fyrsta flokks hráefni til
mjölvinnslu ef vel er farið með
það. Þaðernáttúrulegaekki hægt
að ætlast til þess að gæðaafurðir
séu framleiddar úr hráefni sem
þegar er orðið skemmt.
Meltan er vænlegur kostur í
framtíðinni þar sem með henni er
hægt að lengja vinnslutímann. í
meltu er loðnan hökkuð, sýru-
varin og geymd á stórum tönkum
sem hægt yrði að vinna úr þegar
vertíðin er búin. Með þessu fyrir-
komulagi lengist árlegur vinnslu-
tími og fjármagnskostnaður
lækkar. Það verður því ekki eins
mikið kapphlaup við tímann eins
og nú er, ef settir væru upp stórir
tankar sem tækju á móti hráefni
fyrir 100 vinnsludaga til viðbótar
og/eða keypt melt hráefni sem
hægt væri að vinna í meltuþykkni
í verksmiðjunni.
Grein þessi byggist að hluta til
á riíinu „Orkunotkun í fiskmjöls-
iðnaði" sem Rannsóknastofnun
fiskiðnaðarins gaf út í sumar.
Fiskikerin:
• 5 stærðir: 310 I, 5801,
6601, 760 log 10001.
• 2 verðflokkar
Notkunarsvið:
Smábátar, landróðrar-
bátar, humarbátar,
gámaflutningar,
saltfiskvinnsla og ýmiss
konar önnur vinnsla.
Vörupallarnir:
• 3 stærðir:
80 sm x 120 sm,
100 sm x 120 sm,
og „togarapallur",
89smx 108,5 sm,
sérhannaður fyrir 70 I
og 90 I fiskikassa.
Aðrar framleiðsluvörur
okkar:
Flotbryggjur, tunnur,
tankar, brúsar fyrir
matvælaiðnað og
einangrunarplast.
| •Viðgerðarþjónusta.
borgarplastihf
Vesturv&r 27, Kópavogl
Slml: 91-46966
ÆGIR-673