Ægir - 01.09.1993, Blaðsíða 22

1. september 1992.
Fyri at fáa samsvar millum
innflutning og útflutning av
torski krevur stjórin á
Hagdeildini störri manning.
Skopteikning eftir
Óla Petersen.
Að endingu byrjaði kerfið
að líkjast völundarhúsi.
Stöðugt var aukið viö það
með nýjum styrkjum,
reglugerðum og skamm-
tímalausnum. Stundum
fengu húsin of mikið og
skipin of lítið og þaö var
lagfært með ýmsu móti.
Kerfiö sem völundarhús
Birgir heldur áfram: „Þess var
stöðugt krafist að sjóðurinn fengi
meiri fjárveitingar á fjárlögum. Árið
1979 var staða skipanna slæm og þá
var ákveðið að veita þeim sérstakan
rekstrarstyrk. Dæmið gekk upp og
skipin náðu sér aftur. Þetta hafði i för
með sér að menn byrjuðu að gefa
ímyndunaraflinu lausan tauminn og
finna upp á alls kyns bráðabirgða-
lausnum, en nú gengu dæmin ekki
lengur upp. Að endingu byrjaði kerfið
að líkjast völundarhúsi. Stöðugt var
aukið við það með nýjum styrkjum,
reglugerðum og skammtímalausnum.
Stundum fengu húsin of mikið og
skipin of lítið og það var lagfært með
ýmsu móti: útgerðin fékk rekstrar-
styrk, olíustyrk, beitustyrk o.s.fr'7-
Áhafnir skipanna fengu ýmsa ser-
styrki."
Njósnari í hverju frystihúsi
Að mati Birgis Danielsen var fyrir'
komulagið ekki aðeins fáránlegt - Þaö
afsiðaði allt þjóðfélagið. Hann segh-
„Hagsmunahópar mynduðust sem
voru sammála um það eitt að merg-
sjúga opinbera sjóði. Þessar kringum-
stæður voru ekki hvetjandi fyrir okkur
sem áttum að annast útflutning. Stöð-
ugum ásökunum rigndi yfir Fiskasöl-
una fyrir kæruleysi og sofandahátt-
Miklum erfiðleikum var bundið aö
njörva niður verð til skipa rnarg3
mánuði fram í tímann. Bestu lang'
tímalausnirnar voru ekki alltaf valdar
388 ÆGIR SEPTEMBER 1993