Árbók Háskóla Íslands - 01.02.1940, Blaðsíða 54

52
Vísindin efla alla dáð,
orkuna styrkja, viljann hvessa,
vonina glæða, hugann hressa,
farsældum vefja lýð og láð.
Megi Háskóli íslands og íslenzk vísindi halda áfram að
sannmennta Islendinga um áratugi og aldaraðir.
Iþróttamenn og iþróttameyjar sem heyrið mál mitt, viljið
þér með mér hvlla Háskóla íslands með ferföldu samtaka
húrrahrópi, um leið og vér óskum honum heilla og' ham-
ingju í þjóðþrifastarfinu í framtíðinni, til hlessunar fjTÍr
land og lýð. Háskóli íslands lengi lifi!
Að loknu ávarpi forseta I. S. I. hyllti hin glæsilega fylking
íþróttamanna háskólann með ferföldu húrrahrópi.
Rektor þakkar.
Mælti þá rektor háskólans, próf. Alexander Jóhannesson,
nokkur orð og þakkaði íþróltamöimum. Kvað hann hér
vera saman komna fulltrúa andlegs og likamlegs uppeldis
þjóðarinnar og lét þá ósk í ljós, að báðir mættu starfa í
anda Jóns Sigurðssonar. Óskaði hann íþróttamönnum allra
lieilla.
Athöfnin hefst.
Gengu síðan rektor og kennarar háskólans inn i hátiða-
salinn og tóku sæti i öndvegi á upphækkuðum palli þeim, er
nær vfir þveran salinn fyrir gafli. Islenzkur silkifáni, sem
liáskólanum barst að gjöf haustið 1939 frá Islendingafélag-
inu í Cliicago, prýddi baksviðið, en nýútskrifuðu stúdent-
arnir sátu í bakherberginu beggja megin hins upphækk-
aða sviðs.
Hátíðarljóð.
Jakob J. Sinári skáld liafði ort hátíðarljóð fyrir þessa
athöfn, en Emil Thoroddsen tónskáld hafði samið kantötu
við ljóðin. Voru þau sungin af flokk manna úr karlakórn-
um Ivátir félagar og dómkirkjukórnum, en undirleik önn-
uðust hljóðfæraleikendur úr Hljómsveit Revkjavíkur. Páll