Árbók Háskóla Íslands

Árgangur

Árbók Háskóla Íslands - 31.12.1998, Síða 138

Árbók Háskóla Íslands - 31.12.1998, Síða 138
Hið óvænta og ófyrirséða eru orðin aðalkennimörk heimsins. Við vitum að ötl vit- neskja okkar í dag um veröldina er harla smá andspænis þeirri miklu óvissu sem ríkir um þróunina jafnt í ríki náttúrunnar sem í málefnum mannkyns. Þetta tvennt verður raunar ekki skýrt sundurgreint. í ríki náttúrunnar snýst óvissan um hugsanlegar breytingar á skilyrðum alts tífs á jörðinni, breytingar sem kunna að verða vegna aðgerða og lífshátta okkar sjátfra. í ríki mannfétagsins snýst óvissan um hugsanlegar breytingar á efnahags- og stjórnkerfum, breytingar sem kunna að verða vegna margs konar nýrrar tækni við að skiputeggja mannlífið í smáu og stóru. Sú spurning verður sífellt áleitnari hvers vísindi mannanna eru megnug. Munu þau gera okkur kleift að skilja betur náttúrulegar og félagstegar aðstæður og finna ráð til að bregðast við því sem ógnar lífinu? Eða eru þau aðeins glíma við einstök. afmörkuð fræðileg vandamál án þess að megna að veita nokkurn heildarskilning á náttúrunni og mannfélaginu sem okkur megi að gagni koma? Máttur og gildi vísinda Um leið og ég bið ykkur. kandídatar góðir. að hugleiða þetta. langar mig tit að segja ykkur svolítið frá viðhorfi mínu í þeirri von að hugrenningar mínar megi hjálpa ykkur til að komast að eigin niðurstöðum. Fyrst skulum við staldra við og spyrja: Hvaða máli skiptir það hverju við trúum um mátt og gildi vísinda og þar með vísindalegrar þekkingar og menntunar? Er þetta ekki fyrst og fremst fræði- teg spurning sem rétt er að láta heimspekingum eftir að glíma við? Vissulega er þetta heimspekilegt viðfangsefni. En ég er ekki viss um að það sé skynsamlegt að láta heimspekinga eina um að fást við það. Ekki svo að skilja að ég vantreysti þeim til að rökræða málið. heldur vegna þess að þetta varðar okkur öll sem borgara og almenning. Eigum við að treysta á vísindi til að leysa lífsvanda okkar og tryggja framþróun mannkyns - eða er ástæða til að efast um mátt þeirra og reiða sig fremur á annars konar kenningar eða hugmyndir til að takast á við lífið? Og hvaða kenningar og hugmyndir um veröldina gætum við þá haft til leiðsagnar. ef ekki þær sem sækja má í smiðju vísinda- og fræðimanna? Nú hef ég bersýnilega gefið mér eina forsendu sem einhver ykkar kynnu að vitja efast um. nefnilega að til þess að lifa á þessum óvissu- og ævintýratímum þurf- um við á skýrum kenningum og hugmyndum að halda. Einu rök mín eru þau að við séum öll hugsandi verur sem notum óhjákvæmilega kenningar og hugmyndir tit að taka afstöðu og ákvarðanir í lífinu. Þess vegna skipti öltu máli hverjar þær eru og hvernig við hugsum og ræðum um þær. Þess vegna höldum við málþing og ráðstefnur. sitjum á rökstólum á Alþingi, hötdum endatausa fundi í fyrirtækjum og félögum. liggjum yfir bókum og skýrslum. hönnum upplýsingakerfi og tölvunet - eða sitjum bara saman og röbbum yfir kaffibotla. Mannlífið allt. veröldin ölt. er gegnsýrt af hugmyndum sem við sköpum. varðveit- um og miðlum með orðum og táknrænum athöfnum á óendanlega margbrotinn hátt. Oft brestur okkur samt mátt til að tjá það sem í brjósti okkar býr, finnum engan stuðning í þekktum hugmyndum, tifum í orðlausri angist. kvíða eða sorg sem enginn mannlegur máttur sefar. Jafnvel orð Guðs. sem kristinni kenningu er ætlað að ftytja. kann að hljóma sem marktaus hávaði á slíkum ögurstundum. Þetta minnir á það sem við öll vitum, að lífið er meira en hugmynd, tilveran annað en kenning. En þetta segir okkur líka að við lifum og erum til sem hugsandi verur í ríki kenninga og hugmynda. Hvað einkennir það ríki? Er stjórnarfar þess frjálst og lýðræðistegt? Eða er það ofurselt tilteknum öflum - og þá hverjum? Miðlun hugmynda og opinber umræða Svarið virðist augljóst: Fjölmiðtar samtímans stýra straumum hugmynda og ráða myndun skoðana meðal almennings. En hverjir ráða fjölmiðlunum? Hvaða öft stýra því að hverju athygli þeirra beinist? Og hvernig tekst þeim að fanga hina dýrmætu athygli sem er svo eftirsótt á okkar dögum? - Fyrir skömmu voru öll dagbtöð á íslandi málsvarar tiltekinna stjórnmálaflokka en hljóðvarp og sjónvarp rekin af ríkinu. Smám saman hafa fyrirtæki með hagnað að leiðarljósi orðið virkir aðilar á þessu sviði og tötvuvæðingin færir stöðugt út svið fjölmiðlunar. Og þar með hefur verið hleypt af stað ófyrirsjáanlegri þróun og miðlun efnis til að hafa áhrif á hugmynda- og skoðanamyndun meðat almennings í heiminum. Þetta er einn mikilvægur þáttur þeirra ævintýratíma sem við lifum: Miðlun hug- mynda, kenninga og hvers kyns upptýsinga er orðin ófyrirsjáanleg - og enginn veit hvert athyglinni verður beint næst. Á hverjum tíma eru það samt ákveðin málefni sem hæst ber í opinberri umræðu í hverju þjóðfélagi. Auðlindamál. meðai annars um nýtingu hálendis. heilsufarsuppiýsinga og fiskistofna. hafa verið og 134
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152

x

Árbók Háskóla Íslands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.