Stúdentablaðið - 01.02.2001, Qupperneq 8

-I
n n i n g
Hugrenningar íþróttafíkilsins
í tengslum við HM 2001
Loksins, loksins. Eftir margra mánaða
bið og stórmótakreppu hófst hún,
keppnin sem við höfðum öll (jæja þá,
flcst) beðið eftir. HM í handbolta hófst
23. janúar og því lauk fyrir okkur íslend-
inga viku seinna. Undirbúningur var meiri
cn fyrir síðasta stórmót og gaf hann allt
annað en fögur fýrirheit, enda vannst ein-
ungis sannfærandi sigur á Bandaríkja-
mönnum sem seint munu tcljast til afreks-
þjóða í handknattleik. Enda kom það á
daginn að árangur „strákanna okkar“ var
langt frá því sem þjóðin sætti sig við. En
hvað klikkaði, eins og frægur íþróttafrétta-
maður er vanur að spyrja? Hcr á eftir ætl-
ar íþróttaflkillinn að ijalla um mótið út frá
sínum bæjardyrum.
Strákarnir hófu mótið á leik gegn Svíum
og þrátt fyrir að hafa mætt óvenju slöku
og „Faxa-lausu“ sænsku landsliði tókst
þeim að tapa í 14. viðureigninni í röð fýr-
ir „grýlunni“.
Hins vegar varð brcyting til batnaðar í
næsta leik þegar við unnum Portúgali í
gríðarlega spennandi leik. Olc ole ole ole
ísland ísland. í næsta leik, gegn Marokkó,
sannfærðu Golli og Gunni Gunn mig í
upphafi útsendingar með útskýringum á
þessari sniðugu leiktöflu í sjónvarpssal að
við myndum vinna og sú varð raunin.
Kominn tími til að að rifja upp slagarann
„Gcrum okkar besta“ því leiðin liggur upp
á við.
I fjórða leiknum, á móti Egyptum, byrj-
uðu strákarnir vel en síðan seig á ógæfu-
hliðina. Skyttur og leikstjórnun hörmu-
legar og alltof mörgum boltum stolið frá
okkur. Þessi leikur var ótrúlega líkur leikn-
um á móti Svíum. Og hafi einhver verið
óánægður með lcikinn gegn Egyptum, þá
hafði sá hinn sami einungis fengið nasa-
sjón af lélcgum leik. Jafntefli gegn Tékk-
um var jafnmikill óþarfi og nýja kringlan í
Kópavogi. í lciknum gegn Júggum í 16
liða úrslitum var svo að duga eða drepast
og sjálfsögðu drápust strákarnir og kórón-
uðu laka frammistöðu á mótinu. Þcir sáu
aldrei til sólar og jafvel Geiri Magg
íþróttafréttamaður, sem er einn sá bjart-
sýnasti í bransanum, hafði gefið upp von-
ina í byrjun síðari hálfleiks. Svartur dagur
í íslenskum handbolta og cinungis náðist
12. sæti.
Það má ljóst vera afþessari umfjöllun að
landsliðið stóð engan veginn undir vænt-
ingum og ákveðnir menn í iiðinu brugð-
ust: Óli Stefáns virðist þjást af ábyrgðarfó-
bíu með landsliðinu, Degi Sigurðssyni,
fýrirliða, hefúr farið aftur og verðskuldaði
hann að mínu mati ekki sæti í landsliðinu.
Patrekur var líka óstöðugur í leik sínum.
Og þetta eiga að kallast máttarstólpar liðs-
ins. Mcðal jákvæðra punkta langar mig að
nefna frammistöðu Róbcrts línumanns og
Birkis ívars sem ég sé sem arftaka Guð-
mundar ef hann hættir þá einhvcrn tíma.
Duranona kom mér líka á óvart með góð-
um leik á köflum. Hins vegar kemur upp
sú spurning hvort landsliðsþjálfarinn hafi
valið besta hópinn og að mínu mati varð
honum á í messunni. Honum heföi verið
nær að nýta sér t.d. krafta tveggja nema
HI, þeirra Björgvins Þórs Björgvinssonar
og Rúnars Sigtryggsonar scm báðir hafa
leikið stórvcl í vetur.
Að lokum langar mig að segja að ég
held að tími landsliðsþjálfarans sé liðinn
og tími til kominn að gefa öðrum tæki-
færi. Tvö leiðinleg stórmót á einu ári er of
mikið fýrir mig og þjáningarsystkini mín.
Við viljum gamla, góða liðið frá
Kumamoto aftur. Á næsta móti, EM í Sví-
þjóð eftir ár, vil ég gott íslenskt lið, annars
gæti ég þurft að fara að slökkva á sjónvarp-
inu.
Björn Gíslason, alias íþróttafíkillinn
Nemendaleikhúsið
frumsýnir Road
Nemendaleikhúsið sýndi nú fýrir jól
leikritið Ofviðrið eftir Shakespeare
sem naut mikilla vinsælda og var sýnt
27 sinnum. Nú er útskriftarhópurinn að fást
við annað verkefni og af því tilefni fór út-
sendari Stúdentablaðsins á stúfana og spjall-
aði við hópinn.
„Verkið sem við erum að setja upp núna
er Road, kannski betur þekkt scm Stræti.
Við ákváðum hins vegar að kalla það ensku
nafni sínu vegna þess að okkur finnst það
hafa aðra og jákvæðari mcrkingu. Stræti
tengir maður við ræsið en Road merkir veg-
ur sem getur legið í átt til einhvers.“
I verkinu koma fýrir um 30 persónur og
því fer hver leikari með mörg hlutverk.
„Það sem tengir þetta fólk saman er að
það er að kljást við svipuð vandamál; er
kannski allt í leit að lífsfýllingunni.“
Að sögn hópsins verður sýningin mjög
mínímalísk; leikmyndin verður nánast cngin
og að sama skapi vonast þau til að kjarni
vcrksins náist fram.
„Road er gcrólíkt Ofviðrinu, ekki aðeins
er það nútímaverk og textinn því óbundinn,
heldur er sjálft umfjöllunarcfnið annað og
áþrcifanlegra."
Leikstjóri að þessu sinni er Ingólfúr Níels
Árnason og er útskriftarhópurinn nokkuð
ánægður með að hafa krækt í hann. Hann
segist sjálfur aðeins hafa ætlað að vera hér
rétt yfir jólin en svo hafi hann lent í þessu
leikstjórastarfi. Ingólfúr er menntaður leik-
stjóri frá ítölsku lciklistarakademíunni og
hefúr unnið sem aðstoðarleikstjóri í óperu-
húsinu í Róm og í Palermó. „Síðasta verk-
efni mitt var að þýða Karíus og Baktus á
ítölsku og setja það upp sem ég held bara að
hafi gengið nokkuð vel!“ Aðspurður segist
Ingólfúr beita mismunandi aðferðum við að
leikstýra hverjum leikara, allt cftir einstak-
lingseðli hvers og eins, og vill í raun frekar
kalla sig þjálfara en leikstjóra. Hann segir
Road einnig vera mjög skemmtilcgt verkefni
fýrir leikara: „Þetta er leikrit þar sem leikar-
arnir fá virkilega að njóta sín; sannkölluð
leikaraorkestra.“
Road verður frumsýnt 2. rnars og miða-
verðið verður 500 krónur. Þriðja og síðasta
verkefni útskriftarhópsins verður svo Plata-
nov eftir Tsjekov í leikstjórn Baltasars Kor-
máks.
Katrín Jakobsdóttir
Útskriftarhopur
Nemendaleikhússins
Orð blaðsins
systkini
Margir eiga systkini en sumir eru í vand-
ræðum með að gera grein fyrir því á
prenti því að þeir vita ekki hvernig staf-
setja skal orðið. Einkum veldur það fólki
heilabrotum hvar rita skuli i og hvar y.
Því er samt auðsvarað. Fyrri hlutinn er
skyidur orðinu systír og því skal rita y
þar. Margir halda að það eigi einnig að
gera í síðari hlutanum og að hann teng-
ist kyni, enda eru systkini að jafnaði
karl- eða kvenkyns. Þessi lyktun er hins
vegar helber mlsskiiningur. Samkvæmt
íslenskri orðsifjabók er hér um að ræða
viðskeyti, líkt og í orðum á borð við
feðgin og mæðgin, og þetta viðskeyti er
skrifað með einföldu i. Því er hér með
komfð á framfæri við fróðieiksþyrsta les-
endur Stúdentablaðsins sem héðan í frá
ættu ekki að vera í neinum vandræðum
með að skrifa setningar eins og: „Það
er mikil ábyrgð að vera elsta systkinið
og neyðast til að umbera frekjuna í
yngsta systkininu" eða: „Það er algeng-
ur misskilningur yngstu systkina að þau
séu nafli alheimsins" eða þá: „Hér með
lýkur áróðri fyrir hönd elstu systkina í
bili.“
ee
III...
Undanfarið hefur hornið haft töluvert
veður af málbrigði sem virðist ein-
skorðast við hinn viðkunnanlega bæ
Hafnarfjörð. Það er hið svokallaða hafn-
firska i. Fyrir þá sem ekki vita við hvað
er átt gæti þetta virst með öllu óskiljan-
tegt en nú skal reynt að bæta úr þvi (það
ber þó að hafa hugfast að hornlð á ekki
rætur sínar að rekja til Hafnarfjarðar).
Hafnfirskt i er eftir bestu vitund hornsins
það þegar sérhljóðið i er haft á eftir orð-
um eða í iok setninga en einnig virðist
horninu það geta staðið eitt og sér og þá
kannski sem svar við spurningu. Dæml
um þetta gæti því veríð: „Ætlið þið í fé-
lagshelmllið í kvöld-i?“ Hljóðið virð-
ist þó yfirleitt vera haft fremur langt
þannlg að það væri e.t.v. réttara að staf-
setja það iii. Merklng i-sins virðist horn-
inu yfirleitt vera einhvers konar and-
stæðumerking eða neitun, þó ekki skuli
alhæft um þau mál hér. Athyglisvert er
að málbrigðið virðist vera nýtt í málinu
og ekki koma fyrir annars staðar á land-
inu. Fróðlegt er þó að fyigjast með út-
breiðslu i-slns og sjá hvernig því tekst að
skjóta rótum í máli landsmanna. Lesend-
ur hornsins eru hvattlr til að láta vita ef
þeir verða varir við i-ið i heimabyggðum
sínum. Einnig er spennandi að sjá hvort
i-ið mun þá taka breytingum í tímans rás
eins og er ekki óalgengt með nýjungar í
málinu og verða þá kannski að eee á
Austurlandi ... iii.
hbe
8 stúdentablaöið - febrúar ‘01