Dýraverndarinn - 15.03.1915, Qupperneq 5

i9!5.
Reykjavík, 15. mars. 1. blað.
VALD OG VEEND.
Ef valcls er ekki’ í visku’ og kærleik neytt,
þaS veröur þeim, sem hefur ])aS, til kvalar, —
viS ])ann, sem enga vörn sér getur veitt,
er voSasynd, ef gálaust þvi er beitt,
seni fyrir dómi drottins gegn oss talar.
Yér æSstu dýrin, — villidýrin verst,
sem verðum einatt, — þungt er slíkt aS játa,
— vér höfum valdiS, óorS af oss berst,
live oft við saklaus dýr oss miSur ferst,
vér sjáum ekki’, aS sálir þeirra gráta.
— Nú vek eg lmeyksli: „Hafa dýrin sál?“
mun hrópaS verSa’ um sveitir, torg og stræti.
Oss brestur suma l)æSi vit og mál,
hver ber á móti’ aS slíkir hafi sál,
og ætli’ aS högg og þrælkun best þá bæti? —
En hitt er víst, aS góSleik, ástaryl,
— já, einatt mönnum betur — dýrin finna,
Vér kunnum ekki’ á skyni þeirra skil,
en skyld vér erum samt aS finna til
meS þeim og aS þeim eftir megni hlynna.