Heimir : söngmálablað - 01.01.1937, Qupperneq 34

Baldur Andrésson
28
ist að andagiftinni. — Hann útskrifaðist úr skólanum
19 ára, nieð bezta vitnisburði.
Meðan Grieg var við nám, veiktist hann af lungna-
berklum, og var frá námi um hríð. Hann náði þó l'ljólt
sæmilegri beilsu, en siðan hafði liann aðeins annað
lungað. Hann varð þó 74 ára gamall, enda gætli hann
vel heilsu sinnar.
Norræn túnlist.
Að loknu skólanáminu fór Grieg heim lil Bergen og
liélt þar hljómleika. Hann vildi verða tónskáld. En
hann hafði ekki fundið sjálfan sig ennþá. Ilann kærði
sig ekki um að stæla þýzku tónskáldin og verða „þýzk-
ur“ i tónsmíðum sínum, því hann var ekki Þjóðverji.
í Danmörku voru um þessar mundir tvö merkileg tón-
skáld, þeir tíade og Hartmann, sem sóttu yrkisefni sín
bæði í sögu Dana og Norðmanna. Þannig hafði Harl-
mann samið „Hákon jarl“, „Ólaf helga“ og „Yalkyrj-
una“, og Gade kórverkið „Elverskud“ (þ. e. „Ólalur
liljurós“). Þetta var kölluð „norræn músik“, og stund-
um var þessi tónlistastefna nefnd: „Skandinavismus"..
Grieg hélt, að þessir menn væru á réttri leið og vildi
kynnast þeim sjálfum. Hann fór þvi til Kaupmanna-
hafnar um vorið 1863 og heimsótti Gade. „Hafið þér
samið nokkuð?“ spurði Gade. „Nei,“ sagði Grieg. „Far-
ið þér þá heim til yðar og semjið hljómkviðu“. —
Á 14 dögum varð fyrsti kaflinn til. Gade bvatti hann
íil að Ijúka verkinu, því honum leizt vel á byrjunina.
Grieg lauk síðar við hljómkviðuna og var hún spiluð
af hljómsveitinni í Tivoli 1864. — Gade var um þess-
ar mundir mest metinn og áhrifamestur tónsnillingur
á Norðurlöndum. Aðeins 25 ára að aldri vann hann
sér heimsfrægð með Ossianforleiknum og fyrstu liljóm-
kviðunni sinni. í þessum verkum var ósvikinn norrænn
tónn og norrænn andi. Schumann og Mendelsolm fögn-
uðu honmn sem brautryðjanda norrænnar tónlistar.