Hlín - 01.01.1923, Qupperneq 88

86
HUn
en að allar vjelarnar hafi reynst vel. Bilun hefir þó átt sjer stað á
einni þeirra, seni fremur niá skoða sem slysni, en bilun af eðlilegu sliti.
Vjelar þessar eru að útliti eins og venjulegar eldavjelar, og sjást
engin missmíði á þeini. Að innan eru þær einnig sem venjulegar
vjelar; að því leyti frábrugðnar þó, að í stað svonefndrar inn-
múrunar koma vatnskassar gerðir úr stálplötum. Kassar þessir liggja
kringum alt eldstæðið og yfir nokkrum hluta þess, niður með öðrum
gaflinum — tvöfaldur kassi — og yfir öllum botninum. Vatnið í
kassanuni hitnar frá eldstæðinu og nýtur einnig mjög mikið hitans
af reyknum, sem leiddur er milli kassanna og undir þá. Hann færi
annars gagnslaust beint í reykháfinn. — Frá vjelinni er vatnið leitt
í æðum að vatnsofnum í herbergjuuum, og frá þeim aftur í elda-
vjelina, þar sem það hitnar að nýju. — Það má breyta reykgatig-
inum nieð því að snúa einu spjaldi. Má á þann hátt breyta vjel-
inni ýmist í miðstöð eða eldavjel, sem bakar og eldar á þrém hólf-
um, en sje hún notuð sem miðstöð er aðeins eldað á einu hólfi.
Reykhájurinn. Það er nauðsynlegt að vjelar þessar dragi vel eins
og öll önnur eldfæri. Best er að öll eldfæri hafi reykháf útaf fyrir
s,g> °g hann sje þó nokkuð hár. Til tryggingar gegn því að ekki
slái niður í reykháf, hefir gefist vel sænsk aðferð, sem aðallega hefir
verið notuð við þessar vjelar, að gera brúnirnar efst á reykháfnuin
bursfmyndaðar (í 45 gr. halla). En kragi verður þá að vera á reyk-
háfnum svo þykkur, að veggþyktin á reykháfnum, að kraganum
meðtöldum, sje jafn mikil og innanvídd reykháfsins.
(Sjá auglýsinguna á kápunni uin vjelar þessar.) J. Kr.
Aðferðin er sú að linoða brauðið kvöldinu áður
Einskonar gufu-- eu baka á, búa til sívalning úr deiginu og láta
bökun á liann í brjóstsykursdunk, hafa talsvert borð á í-
rúgbrauðum. látinu, setja lokið yfir og láta standa á hlýjum
stað yfir nóttina til lyftingar. — Pegar vjelin er
farin að hitua, skal láta dunkinn í ofniim og glæður undir, ef þörf
gerist, og velta ílátinu stöku sinnum við, meðan brauðið er að bak-
ast. — Ef lítið þarf að nota eldavjelina, niá dunkurinn gjarnan sitja
í tii næsta dags, og seiðast þá brauðin best og verða rauð í gegn,
þetta geri jeg vanalega og gengur vel. Oeta brauðin með þessu
móti orðið jafnlin utan sem innan, skorpulaus án nökkurrar
aukaeyðslu á eldsneyti. Húnversk kona.
Jeg tek drukkinn af slátrinu á vorin og safna
Drukkur gefinn ám. í hann yfir vorið og sunrarið ýmsu rusli,
matartægis, sýran leysir það alt upp. Pegar
vetrar, er þetta orðið eins og ostur, Ærnar eru ólmar í það, og það
sparar hey.