Hlín


Hlín - 01.01.1936, Síða 119

Hlín - 01.01.1936, Síða 119
Hlín Gamla konan 117 ís og snjór var yfir öllu. — Nóttin var að taka við af bróður sínum, deginum, og rökkrið seig óðar yfir en vant var, því him- ininn var huiinn samfeldum dimmum skýjum. — Gamla konan var að hátta við skímuna, sem lagði inn um litla gluggann yfir rúminu hennar. Ekki var hún ein inni, því í þröngu og lágu baðstofunni var rúm við rúm, hringinn í kring, og í þau voru að hátta ungar stúlkur, með hlátrum og masi, en engin þeiiTa yrti á gömlu konuna, hún var svo ein, alein, — að minsta kosti fanst henni það í seinni tíð. Engan vin átti hún, ekkert barn, maka, systkini nje foreldra á lífi, og sumt hafði aldrei verið til, en hitt var horfið, ýmist út í heiminn eða ofan í gröfina. — Þá hafði hún hugsað til Guðs, hlustað með ánægju á orð prestanna um endurfundi í öðru lífi og' vonað þeirra, en nú var þetta alt orðið svo fjarri henni, daglega lífið, með öllu þess aðkalli og tilbreytingum, heimti hana- til sín heila og óskifta, og þó fann hún nú orðið enga ánæg'ju í því, það var svo margt, sem henni var mótstæðilegt. — Hún barst milli þeirra, sem vildu vinna til að gefa henni að borða og fóðra örfáar kindur fyrir vikin hennar, en svo var það alltaf að þjettast, að bændunum þótti hún ekki vinna fyrir því, og konurnar þurftu að fá stúlk- ur, sem gætu unnið alt, og allir hugsuðu um að hafa sem fæst fólk. Þó var enginn henni vondur, síður en svo, enginn hafði hæðst að henni, enginn skrökvað á hana, eða skammað hana, og oft ha.fði verið talað vingjarnlega til hennar. En það komu svo oft fyrir stundir, sem henni fanst að öllum væri sama um sig og hún væri utan við alla samúð annara manna, og þeim stund- um var altaf að fjölga, og núna fanst henni alt dimt og kalt í kringum sig, ja.fnt í huganum sem í baðstofunni. — Hún var þreytt, hafði verið að keppast við að spinna, en kraftamir sviku þegar viljinn fylgdi fastast eftir. — Hún hallaði höfðinu á koddann. •— Ó, hvað það var gott að hvílast, sofna frá öllu, sem amaði að og vakna aldrei, hverfa burt, þangað sem mað- ur átti aldrei afturkvæmt fi*á. Og svefninn tók hana mjúklcga á arma sína. Henni fanst hún nýsofnuð, þegar ung stúlka í baðstofunni kaliaði til hennar: »Æ, sæktu mjer vatn, mjer er svo ilt!« — Hún staulaðist fram úr rúminu, nei, hún hafði víst ekki lengi sofið, því þreytan var sú sama, þó aldimt væri orðið. — Hún fór þegjandi fram og sótti vatnið í könnu, og er hún hafði spurt stúlkuna, hvort hún gæti meira gert og hin neitað því, fór
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Hlín

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.