Hlín

Ataaseq assigiiaat ilaat

Hlín - 01.01.1936, Qupperneq 120

Hlín - 01.01.1936, Qupperneq 120
118 Hlín hún aftur í rúm sitt, en nú var hún glaðvöknuð og gremjan, þessi þunga tilfinning, fjekk vald yfir huga hennar. — Því fjekk hún ekki að hvílast? — Þaer voru líklega eins liprar til að fara fram, ungu stúlkurnar. — Nei, hún þurfti að fara það, af því að hún var þreyttust þeirra allra, þá vissu menn að hún var til, þegar eitthvað þurfti að láta liana hjálpa sjer, og hver hugsunin gerði aðra þyngri. Hjer var hún búin að vera 3 ár og hafði liðið vel, hún hefði gjarnan viljað vera hjer lengur, en þess var sjálfsagt enginn kostur, ekki var farið að nefna það við hana ennþá, hjer átti líka að byggja nýtt hús, það yrði víst nógur kostnaður, þó ó- magar yrðu ekki haldnir, það væri hún líklega álitin, þó henni fyndist sjálfri að hún ynni ennþá fyrir fæði. — Æ, hvað öll til- veran var raunaleg. — Stúlkan var sofnuð aftur, allir nutu hvíldar nema hún. Hvað hún átti bágt, henni leið svo illa, og ósjálfrátt andvarpaði hún: »Æ, Guð minn góður!« En var þá til nokkurs að kalia til hans. — Nei, hún var svo oft búin að sjá, að hann skifti sjer ekkert af henni, eina líknin frá honum, sem vænta mátti, var dauðinn, og þessa líkn dró hann von úr viti. — En — ætli það væri nú ekki eitthvað henni að kenna, að Guð hugsaði svona lítið um hana? — Jú, hún var víst ekki nógu góð, þó hún reyndi að vinna með trúmensku og ráðvendni, það hlutu að vera þeir góðu, sem Guð annaðist um, og þá var þó eitthvað bogið við það, að Guð væri algóður. — Nei, enginn, enginn sinti neitt um hana, og járnkuldi einstæðingsskaparins læsti sig um huga hennar. — En hvar átti hjálpar að leita? — Tárin brutust fram, fyrst eitt og eitt, eins og högl, en síðan í stríðum straum- um. — Æ, ef hún gæti einhverstaðar eygt ljós í þessu myrkri. — Hún hafði ung lært og sungið lagvísu, sem nú kom í huga hennar: »Lýs mjer, lýs mjer, ljóssins faðir, lífsins skuggar villa mig«. — Hvað hún átti hjer vel við. — Já, Guð almáttugur var sá eini, sem gat hjálpað, en vildi hann það þá líka? — Æ, hvað efamyrkrið var svart! Hún hafði breitt yfir höfuð sjer, en nú fleygði hún ofan af sjer og' stundi fram um leið: »Ó, Guð minn góður, sendu mjer ijós!« En hvað var þetta! Á þilið til fóta hennar bar sterkan, gullin bjarma. — Hún spratt upp úr rúminu og leit út. Á vesturloftinu ljek sjer Ijóssterkur norðurljósakrans, svo meira en hálfbjart var inni. Fyrir neðan hann lá dökkur skýjabakki við fjallsbrún- ina, það var eins og Ijósin hefðu bælt hann undir sig og sveifl- uðu nú sigurkransinum með allskyns glæstu litaskrauti, sem eng-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132

x

Hlín

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.