Merki krossins - 01.01.1926, Blaðsíða 25

og Faðirinn erum eitt« (]óh. 10. 30).
»Alt sem Faðinn gerir, það gerir og
Sonurinn® (Jóh. 5. 19). »Eg er útgengin
frá Föðurnum®, segir hann, »og er
kominn í heiminn« (Jóh. 16. 28). »Eins
og Faðirinn uppvekur hina dauðu og
lífgar, þannig lífgar og Sonurinn þá,
sem hann vill« (Jóh. V. 21). »Ég er
upprisan og lífið, sá sem trúir á mig,
mun lifa þótt hann deyi. Og hver sem
lifir og trúir á mig, hann skal aldrei að
eilífu deyja« (Jóh. XI. 25. 26).
Þegar Pélur sagði við Jesú: »Þú ert
Kristur, sonur Guðs hins lifanda (Matth.
16. 16), og þegar Tómas sagði við hann:
»Drottinn minn og Guð minn«, þá
staðfesti Jesús orð þeirra. Þegar æðsti-
presturinn stóð upp og sagði við hann:
»Ég særi þig við hinn lifanda Guð, að
þú segir oss það, ef þú ert Kristur
Sonur Guðs«. Þá svaraði Jesús: »Já,
það er ég«, og bætti við: »Eftir þetta
munuð þér sjá Mannssoninn sitjandi til
hægri handar hins almáttuga Guðs og
komanda í skýjum himins« (Matth. 26.
63. 64). Sjá, þá er ljúgvottar vitna gegn
Jesú svarar hann engu, en hann vitnar
með virðuleik og hátign, að hann sé
Guðs Sonur, hinn fyrirheifni Frelsari
heimsins. Fyrir þessa háleitu játningu
er hann dæmdur og deyr hinum kvala-
fylsta dauða á krossinum.
II. Þennan vitnisburð um guðdóm
sinn hefir Frelsarinn staðfest með ótelj-
andi kraftaverkum. — Sjálfur bendir
hann á kraftaverk sín, til þess að sann-
færa menn um, að hann sé sannur Guð.
Þegar Jóhannes til dæmis sendi læri-
sveina sína til Jesú og bað þá spyrja
hann, hvort hann væri lausnari heims-
ins, þá svaraði Jesús þannig: »Farið
og kunngerið Jóhannesi það sem þér
hafið heyrt og séð, blindir sjá, haltir
Sanga, líkþráir hreinsast, daufir heyra
og dauðir rísa upp« (Matth. 11. 4. 5).
Hann segir enn fremur: »Ef þér trúið
ekki orðum mínum, þá trúið verkum
mínum« (Jóh. 14. 11). Jesús hefir gert
óteljandi kraftaverk, það eru verk, sem
eingöngu verða framkvæmd fyrir guð-
dómlegan kraft, og hér ætla ég aðeins
að nefna lítið sýnishorn hinna óteljandi
kraftaverka hans, kraftaverka, er hann
framkvæmdi í sínu nafni og af sjálfs
síns krafti, til þess að sanna á óræk-
an hátt guðdómseðli sitt. Hann breyíti
vafni í vín, mettaði fimm þúsundir manna
á 5 brauðum, æðandi stormur og ólg-
andi sjór hlýddu skipun hans, sérhver
sjúkdómur hverfur fyrir boði máttar hans
og jafnvel dauðinn verður að skila aftur
bráð sinni, sjálfur reis hann dýrlegur
upp úr gröf sinni og sýndi með því,
að hann í raun og sannleik var herra
lífs og dauða, hinn eilífi og almáttugi
Guð.
Við son ekkjunnar í Nain segir hann:
»Ég býð þér, ungi maður, rís þú upp«,
og jafnskjótt reis sá upp er dauður var
(Lúk. 7. 11. 16). Hinn líkþrái segir við
Jesú: »Ef þú vilt, getur þú hreinsað
mig«. Jesús svarar: »Ég vil, vertu
hreinn« og jafnskjótt varð hann heil-
brigður (Mark. 1. 40—49). Við gröf
Lasarusar kallaði Jesús hárri röddu:
»Lasarus, kom þú út!« og hinn fram-
liðni kom út, bundinn líkblæjum á fót-
um og höndum (Jóh. 11. 44). Enginn
nema Guð getur blásið lífsanda í kalt lík.
III. Vitnisburður samtímismanna. —
Eigum vér nú að trúa því, að slík krafta-
verk hafi í raun og sannleik átt sér
stað? — I allri mannkynssögunni er
enginn sá atburður, er sannaður hefir
verið með eins mörgum og miklum
vitnisburðum, innsiglaður með eins miklu
blóði, boðaður með slíkri staðfestu, út-
breiddur með annari eins hugprýði um
— 25 —
Merki krossins.