Dvöl - 17.02.1935, Qupperneq 10

10
D V
Ö L
17. faör. 19o5
trónur og devtrónur, en í þeim
kemur orka (energi) fram í óvæntri
mynd. Þar eð þær hafa ekki neina
rafhleðslu, þá fara þær í gegnum
fiesta hluti, án þess að hægt sé að
sýna þær með venjulegum raf-
magnsáhöldum. Það var þessum
eiginleika að kenna, að menn upp-
götvuðu þær ekki fyr. Þær eru
kraftur, sem liggja á takmörkum
þess, sem menn geta skynjað enn
þá, með öllum sínum hjálparmeð-
ulum.
Og það lítur út fyrir að meira
sé til af rafmagnsfyrirbrigðum, sem
haga sér líkt og eru jafn dulin og
duldari mannlegum skilningavitum
og vísindalegri nákvæmni en okk-
ur órar fyrir. Það verður alltaf
fieira og fleira, sem styður það, að
lífið sé einkennileg samstilling af
slíkum rafstraumum og órjúfan-
legum frumeindum.
Sir Prederich Gowland Hopkins
forseti Royal Society’1’ sagði m. a. í
fyrstu ræðu sinni sem forseti:
— Er árangur atomrannsókn-
anna að kasta ljósi yfir hinn raun-
verulega gang lífsins? Ég hefi hitt
allmarga liffræðinga, sem eru sann-
færðir um það, að lífið færi sér í
nyt, á einn eða annan hátt, orku
atómanna, — að höfuðeinkenni
lífsins sé einmitt hæfileikinn til
þess að notfæra þessa orku.
Hvort hægt verður að sanna
þetta, er ekki hægt að segja neitt
*Royal Society er öflugt visindafélagji
Lond#n, Edinborg og' Dublin. Þýð.
um með vissu. En hægt er að slá
því föstu, í fyrsta lagi: að það er
ekki ómögulegt með þeirri þekk-
ingu, sem við þegar höfum á eig-
inleikum og eðli rafmagns. Við
rannsóknir á hinni svokölluðu mit-
ogenetisku geislun, þ. e. geislun
sem kemur fram þegar sella er að
skifta sér, hefir það sýnt sig að
lífiö sendir frá sér sína sérstöku
geisla. Ef lífið er nú sérstök orka,
í sérstakri mynd, og gefur frá sér
sérstaka geisla, þá freistast maður
til þess að halda að það hafi einnig
ákveðna bylgjulengd fyrir geislun.
í öðru lagi, að margir halda fast
við þá kenningu, að í hinum venju-
lega (fysiska) líkama, sé fléttaður
annar líkami, sem er lausari í sér
og óákveðnari, en hafi hinsvegar
meiri orku. Þeir menn, sem geta
gengið á glóandi járni, eða borið
eld í höndunum, án sýnilegrar
hlífðar, fullyrða, að þeir geti látið
hinn orkuþrungna líkama mynda
vörn fyrir hinn, sem er ur kjöti
og blóði, og haldið á þann hátt
eldinum frá húðinni.
Ekki aðeins vél.
Þegar spurt er: Iívað er dauð-
inn?. þá getum við að minnsta
kosti sagt, að það sé ekki aðeins
vél sem stöðvast, eða efnasamsetn-
ing, sem hættir að hafa áhrif.
Dauðinn er skyndileg losun á
lífsorku, en af henni er hægt að
mæla nokkurn hluta, þann hluta,
er kemur fram sem rafmagns-
straumur frá því sem er að deyja.