Melkorka - 01.03.1960, Page 24

indastyrktarsjóð og auk þess liafa ýmis að-
ildarríki lagt af mörkum vísindastyrki.
Okkar félag reyndi í upphafi að leggja fram
nokkra fjárhæð í sjóðinn og nú fyrir nokkr-
um árum lögðum við að mörkum fyrsta
vísindastyrk okkar til samtakanna. Hann
var veittur fyrir tveim árum enskri mennta-
konu, Ursúlu Brown frá Oxford, sem Jiér
dvaldist í nokkra mánuði við undirbúning
á þýðingu Eddukvæðanna á ensku. Enda
þótt íslenzkar menntakonur eigi þess að
sjálfsögðu kost að njóta vísindastyrkjanna á
vegum alþjóðasamtakanna, hlýtur þörfin
samt að vera enn brýnni hjá kvenstúdent-
um á almennum námsstyrkjum. Þess vegna
hefur Kvenstúdentafélagið nú á síðari ár-
um farið út á þá braut að veita slíka styrki.
Tveir íslenzkir kvenstúdentar liafa notið
þeirra, þær Maja Sigurðar og Guðrún Th.
Sigurðardóttir, sem báðar eru í þann veg-
inn að ljúka háskólaprófum erlendis. Á
næsta hautsi vonast félagið til að geta veitt
íslenzkum kvenstúdent við Háskóla íslands
styrk til náms.
Sambandið við erlendar háskólakonur
rofnaði eðlilega á styrjaldarárunum. Það
samband hefur nú verið tekið upp aftur og
langflest alþjóðleg mót háskólakvenna svo
og stjórnarfundi liafa íslenzkar háskólakon-
ur sótt á umliðnum árum. Oftast hefur það
komið í hlut Rannveigar Þorsteinsdóttur,
hrl., fyrrverandi formanns, að fara slíkar
ferðir, enda þótt aðrar konur hafi einnig
farið. Enda þótt sambandið við erlendar
menntakonur sé iræði sjálfsagt og eðliiegt
hlýtur þó starfsvettvangur féiagsins fyrst og
fremst að vera heima fyrir, þar sem ísienzk-
ir kvenstúdentar láta hvers konar menning-
ar- og menntamál vonandi til sín taka í vax-
andi mæli. Líknarmái hafa þær líka látið
sig nokkuð varða, svo sem starfið fyrir
barnahjálp S. Þ. ber með sér.
Réttindamál kvenna almennt hefur fé-
iagið ekki iátið til sín taka. Kvenstúdentum
hefur fundizt eðlilegra að starfa að þeim
málum á öðrum vettvangi. Kvenstúdenta-
félagið gat þó ekki horft aðgerðarlaust á,
þegar fram kom á Alþingi 1942 tillaga til
þingsályktunar um framtíð Menntaskólans
í Reykjavík, þar sem fyrirhugað var að
flytja hann úr bænum og gera hann að
heimavistarskóla fyrir pilta einvörðungu.
Þá skrifaði stjórn Kvenstúdentafélagsins á-
samt stjórn Kvenréttindafélagsins Aiþingi
mótmælaorðsendingu, þar sem bent var á,
að með þingsályktunartillögunni væri ver-
ið að skerða þann rétt, sem konum var
veittur með lögum nr. 37 frá 11. júlí 1911,
sem veita konum jafnan rétt og körlurn til
að njóta kennslu og Ijúka fullnaðarprófum
í öllum menntastofnunum landsins. Öllum
konum og þá ekki sízt kvenstúdentum hef-
ur verið og er annt um þennan rétt sinn til
menntunar, en í skjóli hans hefur vaxandi
fjöldi kvenna lokið námi við æðri mennta-
stofnanir. Þannig hafa frá árinu 1896 tii
þessa dags 676 konur iokið stúdentsprófi
frá Menntaskólanum í Reykjavík, 208 kon-
ur frá Menntaskólanum á Akureyri og 59
frá Verzlunarskóla íslands auk nokkurra,
sem lokið hafa stúdentsprófi frá Mennta-
skólanum á Laugarvatni og við erlenda
menntaskóla.
Háskólaprófi hafa fjölmargar konur lok-
ið, bæði við Háskóla íslands og erlenda há-
skóla. Fyrsta konan, sem lauk embættisprófi
við Háskóla íslands, var frú Kristín Ólafs-
dóttir læknir. Hún tók læknispróf árið
1917. Síðan hafa samtals 66 konur lokið
hér prófi við Háskóla íslands, sem skiptist.
þannig eftir deildum: læknisfræði 21, guð-
fræði 1, lögfræði 4, viðskiptafræði 2, íslenzk
fræði 4 (cand. mag. 3, mag. art. 1), tann-
lækningar 7 og B. A. 27. Þrjár íslenzkar
konur liafa varið doktorsritgerðir og lilotið
doktorsnafnbót fyrir. Sú fyrsta var frú Björg
C. Þorláksson. Hún varði sína ritgerð við
Sorbonne háskólann í París 17. júní 1926.
Hún var senniiega fyrsta konan frá Norð-
urlöndum, sem varði doktorsritgerð við
þennan sögufræga háskóla, sem okkur er svo
kær alit frá dögum Sæmundar fróða. Frú
24
MELKORKA