Vesturland - 24.12.1960, Qupperneq 12

12
VESTURLAND
Vegurinn um Isafjarðardjúp
r
Framtíðarvegur Isfirðinga
Með opnun hins nýja Vestfjarð-
arvegar á síðastliðnu hausti komst
ísafjörður í samband við aðalak-
vegakerfi landsins. Við Vestfirð-
ingar, sem búum norðan Amar-
fjarðar og sunnan ísafjarðar-
djúps komumst ekki á bifreiðum
út um landið án þess að fara
nokkum hluta leiðarinnar á sjó.
Við fögnum að sjálfsögðu þessum
nýja áfanga okkar í samgöngumál-
unum þó að við teljum að þetta
sé engin frambúðarlausn fyrir þá,
sem búa norðan Breiðadalsheiðar.
Þessi leið er allt of erfið, og að
jafnaði ekki fær nema lítinn hluta
úr árinu.
Strax við opnun hins nýja vegar
hófust vöruflutningar með bifreið-
um milli fsafjarðar og Reykjavík-
ur. Tveir ungir Isfirðingar standa
fyrir þessum fltuningum. Frétta-
maður blaðsins brá sér á íund
þeirra Gunnars Péturssonar og
Ebenezers Þórarinssonar og innti
þá frétta af þessum ferðum.
o o o
Hófuð þið vöruflutninga strax
og Vestfjarðavegurinn opnaðist?
Já, við vomm búnir að hugsa
okkur að reyna þetta, meðan verið
var að leggja veginn. Ári áður en
vegurinn opnaðist keyptum við
stóran bíl, sem við ætluðum að
nota til flutninganna. í fyrra haust
þegar vegurinn var opnaður byrj-
uðum við að flytja vömr milli Isa-
fjarðar og Reykjavíkur. Hann var
opnaður um mánaðamótin septem-
ber og október og héldum víð
flutningunum áfram í mánaðar-
tíma.
Hvenær fómð þið síðustu ferð-
ina í fyrra?
Við komum til ísafjarðar 6.
nóvember úr síðustu ferðinni. Þá
var kominn snjór og urðum við að
fá Breiðadalsheiði opnaða til þéss
að koma bíinum yfir heiðina.
Þetta var eina heiðin, sem þurfti
að moka.
Var þetta í eina skiptið, sem
þið tepptust?
Já, við þurftum ekki að fá að-
stoð nema í þetta eina sinn. Það
bjargaði okkur, að við vorum á
bíl með framdrifi og hefðum við
sennilega ekki komist neina ferð
án þess, því að vegurinn var ófull-
gerður á löngum kafla og auk þess
voru nokkrar óbrúaðar ár á leið-
inni. Vegirnir voru samt ekki einu
erfiðleikar okkar í fyrstu ferðinni.
Við vorum ekki fyllilega búnir að
gera okkur grein fyrir því hvaða
erfiðleikum þetta var bundið, en
við lærðum, að sjálfsögðu af
reynslunni. Strax í fyrrahaust kom
það í ljós að þessir flutningar lik-
uðu vel og flutningaþörfin var
miklu meiri, en við gátum annað
með einum bíl. Við undirbjuggum
því strax í fyrra haust að fá okk-
ur annan bíl og gátum því byrj-
að að flytja á tveimur bílum
strax í vor. Við sáum líka, að sá
bíll, sem við áttum hentaði ekki
vel í svona langkeyrslur þegar veg-
urinn batnaði og pöntuðum við
okkur því annan bíl í hans stað.
Hvenær gátuð þið byrjað í vor?
Fyrstu ferðina fórum við frá
Reykjavík 31. maí á bíl, sem við
keyptum þar. Við héldum flutn-
ingunum síðan áfram í sumar á
tveimur bílum. Við vorum svo lán-
samir að okkur tókst að fá fyrsta
Mercedes Benz bílinn, sem flutt-
ur var inn eftir að innflutningur
var gefinn frjáls á vörubílum. Við
fengum hann um miðjan júlí og
var byggt yfir hann á einni viku
í Bílasmiðjunni í Reykjavík. Yf-
irbyggingin er úr alúminíum og
er það mikill kostur því að bíll-
inn verður miklu léttari. Flutn-
ingarnir gengu ágætlega í sumar
og við höfðum miklu meira en
nóg að flytja.
Fyrst í stað ókum við sínum
bílnum hvor, en í haust vorum við
tveir í hvorum bíl. Við höfðum
þrjár fastar ferðir á viku í sumar
milli Reykjavíkur og ísafjarðar.
Að jafnaði fórum við ekki lengra
en í Bjarkarlund og gistum þar. í
hverri ferð komum við við á FLat-
eyri og Þingeyri, auk þess fórum
við bæði til Bolungavíkur og Súða-
víkur. Þessum ferðum gátum við
haldið þangað til 30 .nóvember í
haust. Það þótti gott í íyrra, að
geta farið yfir Breiðadalsheiði
fram í nóvemberbyrjun, en það
hefur víst aldrei komið fyrir áð-
ur síðan vegur v-ar lagður yfir
Breiðadalsheiði, að hægt hafi ver-
ið að aka hana fram undir desem-
ber.
Hvernig likar ykkur vegurinn ?
Að mörgu leyti vel. Mestu far-
artálmarnir eru Þingmannaheiði
og Breiðadalsheiði. Víðar er að
sjálfsögðu úrbóta þörf þó að
margir kaflar hafi verið lagaðir
mikið t. d. Skógarbrekkurnar og
Dynjandisheiðin, en á henni voru
byggðar brýr á allar árnar nema
eina í sumar. Vegurinn var alveg
óvenjulega greiðfær og góður í
sumar, en þó hefði mátt gera
meira af því að hefla hann og
þá sérstaklega á kaflanum frá
GilsfirÖi til ísafjarðar.
Hvernig lízt ykkur á að leggja
veginn kring um ísafjarðardjúp?
Það er sá vegur, sem við fsfirð-
ingar þurfum sem fyrst að fá.
Hann er okkar framtíðarvegur.
Hann liggur allur með sjó fram og
með honum losnum við við sjö
fjallvegi. Það á að leggja miklu
meiri áherzlu á að koma þessum
vegi í samband heldur en gert hef-
ur verið hingað til.
Hvað álítið þið um þá hugmynd
að bjóða vegagerð út í ákvæðis-
vinnu ?
Það er rétta leiðin, sérstaklega
þó hvað snertir undirbygingu vega
þar sem hægt er að koma því við.
Það ætti líka -að vera fengin nægi-
leg reynsla fyrir því, að hagkvæm-
ara væri að veita stærri fjárveit-
ingar í færri staði heldur en gert
hefur verið hingað til. Það má
líkja því við það, að hagkvæmara
er að reka einn stóran bíl heldur
en þrjá litla.
Hugsið þið ykkur að halda þess-
um vöruflutningum áfram næsta
sumar?
Við erum búnir að selja eldri
bílinn okkar og panta okkur nýj-
an bíl í staðinn. Hann verður af
sömu gerð og sá, sem við eigum
núna, en þó verður hann með
stærra húsi. Þá getum við tekið
sex farþega eða breytt sætunum
í tvær kojur, sem við höfum hugs-
aö okkur að gera. Það er miklu
hagkvæmara fyrir okkur. Þá get-
um við farið í einum áfanga til
Reykjavíkur með því að vera tveir
við akstur. Á þennan hátt getum
við fjölgað ferðum því að mun
minni tími fer í ferðina þegar við
losnum við að gista á leiðinni.
Hvað hugsið þið ykkur að gera
■við bílinn í vetur? Er ekki dýrt að
láta hann standa ónotaðan í svona
langan tíma?
Ebenezer Þórarinsson og Gunnar Pétursson.
Ebenezer, Björn Finnbogason, Guðbjörn Charlesson og Gunnar.