Samtíðin - 01.05.1944, Blaðsíða 8

4
SAMTÍÐIN
VIÐHORF DAGSINS XIV
Frá sjónarmiði blaðalesandans
Eftir séra ÁRNA SIGURÐSSON fríkirkjuprest
Hér í SAMTÍÐ-
INNI birtist
fyrir nokkuru sið-
an vel rituð og
skemmtileg grein
um viðhorf dags-
ins frá sjónarmiði
blaðamannsins. --
Þessi fáorða hug-
leiðing mín, sem
rituð er frá sjónarmiði blaðalesand-
ans, verður hvorki vel rituð né
skemmtileg. Sá, sem liana ritar, hef-
ur að likindum annað sjónarmið en
margir blaðalesendur, liefur líklega
fleira að athuga við íslenzka blaða-
mennsku en mikill þorri þeirra, er
blöðin lesa. En hann telur rétt, að
þetta sjónarmið komi fram og vill
lýsa þvi lireinskilnislega, en af
velvild og vinsemd.
Eitt er rétt að taka fram í upphafi
þessara orða: Meginefni íslenzla-a
blaða er stjórnmálabaráttan. Verður
ekki hjá því komizt, að minnast eink-
um á meðferð blaðanna á því við-
fangsefni. Er þá rétt að kannast
hreinlega við það, að ég er ekki
meiri stjórnmálamaður en svo, að ég
met meira vit, siðgæði og drengskap
i meðferð mála en slægvizku og
bellibrögð, og tel drengilega og djarf-
mannlega baráttuaðferð hverjum
málstað happasælasta, þegar til
lengdar lætur. í sambandi við stjói’n-
málabaráttuna sérstaklega vil ég og
láta þess getið, sem öllum má skilj-
anlegt vera, að það getur ekki reynzt
gæfusamlegt þjóðinni til frambúðar,
ef stjórnmálalíf landsins verður svo
ógeðslegt, að fleiri og fleiri sæmi-
legir menn firi’ist það og forðist og
geti helzt ekki fengið sig til að taka
á því, nema með töngum.
Fjölnismenn komust svo að orði
í stefnuskrá þeirri, er þeir settu riti
sínu: „Tímaritin eru hentugri en
flestar bækur aðrar, ti! að vekja líf-
ið í þjóðunum og halda því vakandi,
og til að efla frelsi þeirra, heill og
menntun.“ Nú á dögum mun flest-
um þykja þessi ummæli eiga við
blöðin eigi síður og jafnvel fremur
en tímaritin.
Þá mætti og minna á þau fjögur
atriði, senx Fjölnisnxenn vildu liafa
að leiðarljósi i starfi sínu. Þau voru
þessi:
1. nytsemin,
2. fegurðin,
3. sannleikurinn, og
4. það, sem gott er og siðsamlegt.
Er nokkurt þessara ati-iða úrelt
orðið? Og ef svo skyldi ekki vera:
Ex’u þá ekki þessi atriði sigilt leiðar-
ljós þeirn, seixi senda frá sér ritað
nxál ?
Blöðin, sem send eru imi á hvert
Árni Sigurðsson