Samtíðin - 01.12.1949, Síða 25

SAMTÍÐIN
19
komnar, að þær hafa sjálfsagt hald-
ið, að um tækifæriskápu væri að
ræða. Ég smeygði mér inu í for-
stofuna. Þar var hálfrökkur og kona
með kápuna í höndunum.
Hvað á hún að kosta? spyr ég.“
„Nú og hvað kostaði hún?“
„Tvö þúsund krónur“, sagði kerl-
ingarnornin. Kápan hefði bæði getað
verið melétin og upplituð, því maður
sá ekkert við þessa grútartíru. Svo
ég hugsaði með mér: Nei, anza korn-
ið, ég held ég láti skynsemina og
hann Jón minn ráða í þetta skipti.
Hann Jón minn er nefnilcga séður
maður. Svo ég sagði bæði takk og
sælar og flýtti mér út og varð þeirri
stund fegnust, þegar ég komst aftur
undir bert loft.“
„Svei mér, el' þú hefur l)ara ekki
grennzt!“
„'Skammastu þín ekki fyrir að vera
að gera gys að gamalli og góðri
vinkonu þinni, þó hún hafi ætlað að
fara að kaupa sér kápu?!“
„0, ég sá nú ekki betur en þú
værir sjálf hálfhlæjandi, þegar þú
fórst að segja mér frá ferðalaginu.“
„Já, það er satt og tilvinnandi að
fara í svona leiðangur til þess að
geta sagt frá því á eftir og fengið
einhvern til þess að hlæja með sér.“
Svo héldum við áfram að tala um
fólk og ferðalög og slátur, en ég sá,
að lögregluþjónninn, sem stóð á
gatnamótum Bankastrætis og Skóla-
vörðustígs, var farinn að gefa okkur
auga. Honum hefur sjálfsagt fundizt
við teppa umferðina um gangstéttina,
enda Jóna, vinkona mín, á við tvær
af minni stærð, svo ég lniippti í hana
og sagði henni, að þetta dygði ekki,
Ný bók
KVIKA
heitir nýja skáldsagan eftir
Vilhj. S. Vilhjálmsson. —
Hún er framhald af hókinni:
Brimar við bölklett og
Króköldu.
Bráðskemmtileg, lifandi og
sönn. Tilvalin jólagjöl'. —
HELGAFELL
JVéUtnÍijah
HVERFISGÖTU 42
Framkvæmum
alls konar járnsmíði
og vélaviðgerðir fyr-
ir sjávarútveg, iðnað
og landbúnað.
Ávallt nægt efni
fyrirliggjandi.
Ctvegum beint frá 1.
fl. verksmiðjum:
efni, vélar og verk-
færi til járniðnaðar.