Samtíðin - 01.11.1962, Blaðsíða 19
SAMTÍÐIN
15
aði tryggingarfélagið sem svarar um 13
niillj. ísl. kr.
Og það eru ekki leikararnir einir, seni
kvikmyndafélögin láta tryggja, lieldur
einnig alls konar dýr, sem „leika“ í mynd-
unum. Ég gæti nefnt dæmi, en það yrði
°f langt mál.“
„Segðu okkur þá heldur eittlwað frá
starfsemi Samvinnutrygginga.“
„Með ánægju. Mér er þá efst í huga, að
þaer urðu 15 ára sl. haust, og á þeim
»ferniingaraldri“ hefur furðu margt
gerzl. Samvinnutryggingar eru „gagn-
kvæm tryggingarstofnun“, þ. e. eign
þeirra, sem tryggja hjá þeim. Markmiðið
er að veita sem víðtækasta tryggingar-
vernd gegn eins lágum iðgjöldum og
Unnt er, eða a. m. k. fyrir sannvirði
hverju sinni.“
„Hafið þið þá stuðlað að því að halda
iðgjöldum niðri í dýrtíðinni?"
„í ríkum mæli, m. a. í sambandi við
bilatryggingarnar á sinum tíma. Við höf-
11 ni beitt okkur fyrir stighækkandi af-
slætti (bónus) til farsælla ökumanna.
I^eir fá 30% afslátt eftir fyrsta tjóna-
nótalausa árið auk viðurkenninga á
ýnisan hátt. Þannig fengu bílaeigendur
10% afsl. 1960 og ’61, svo þeir þurftu
ekki að greiða nema 60% áætlaðs ið-
gjalds. Síðan 1949 höfum við endurgreitt
samt. rúml. 37 millj. kr., þar af lang-
niest tvö síðustu árin eða 15.3 millj.
Þá hafa Samvinnutryggingar stuðlað
nijög að lækkun iðgjalda vegna bruna-
ti’vgginga fasteigna. Árið 1954 bauð fé-
lagið mjög stórfelldar lækkanir á þess-
u,n iðgjöldum, og hefur það haft jákvæð
ahrif fyrir landsmenn, enda þótt félagið
hafi ekki notið þess sem skyldi, en það
er nú önnur saga.“
„Við byrjuðum þetta rabb á f jölbreytni
tr!)f/ginga erlendis. Hvað er að segja um
fjölbreytnina hér?"
„Hún hefur aukizt óðfluga á síðuslu
árum. Hér mun nú völ á um 30 tegundum
frjálsra trygginga, og mér er ánægja að
geta þess, að Samvinnutryggingar hafa
átt mikinn þátt í að auka þá fjölbreytni.“
„Telur þú tryggingar eins bráðnauð-
synlegar og tryggingarfélögin vilja vera
láta?“
„Reynslan úm heim allan hefur sýnt,
að því hetnr sem fólk kynnist hvers kon-
ar tryggingnm og nýtur öryggis þeirra,
því meir metur það þær. Það er eftir-
tektarvert, að því fleiri skyldutrygginga
sem löggjafarvaldið krefst af mönnum,
þvi meir óska menn eftir hvers konar
frjálsum tryggingum. Og þar, sem þekk-
ing fólks á gildi trygginga er mest, kapp-
kosta menn að trvggja sem flest. Að
fenginni reynslu í þessum efnum telja
þeir jafn sjálfsagt að tryggja sig og
sína og að klæðast og matast.“
„En eru víðtækar tryggingar ekki
fremur dýrar fyrir fólkið?"
„Að vísu, en langdýrast er þó að
tryggja ekki, ef tjón ber að höndum, og
það eiga allir á hættu ævinlega, eins
og reynslan hefur margsýnt. Því fé er
tvímælalaust skynsamlega varið, sem
greitt er fyrir þá vernd og það öryggi,
sem hagkvæmar tryggingar veita. Um
leið og menn tryggja sjálfa sig og sína
nánustu, eru þeir að rétta öðrum bróð-
urhönd til einnar skvnsamlegnstu sam-
hjálpar, sem unnt er að veita,“ segir Bald-
vin að lokum.
Hún: „Hann Þörleifur er svo ómerki-
legur, að þegar hann er að Ijúga að
manni, er bara helmingurinn sannleik-
VEL KLÆDD kona kaupir tízkufatnaðinn.
Iljá Báru
Austurstræti 14. — Sími 15222.