Samtíðin - 01.12.1964, Blaðsíða 13

SAMTÍÐIN
5
Annar þeirra laut að dómaranum og
sagði;
j,Þessi náungi skuldar mér 5000 krón-
Ur fvrir matvörur, sem hann hefur tek-
út í verzlun minni.“
Þá spratt liinn maðurinn á fætur og
lu'ópaði:
»Það er haugalygi, að sonur minn hafi
ki'otið rúðu lijá honum!“
Það varð djúp þögn, meðan dómarinn
lllugaði málavexti. Síðan sagði hann:
jjÉg skil vel tilfinningar ykkar, herrar
uiínir, en ég sé enga ástæðu til, að þið
§etið ekki komið ykkur saman um að
sJá fyrir lienni móður ykkar i fyllsta
lu’óðerni.“
Langaði að sýna mömmu
ÞEGAR sjóður bankans var gerður
UPP kvöld eitt, kom í ljós, að þvkkan
1,Uuka af 1000 kr. seðlum vantaði.
Gjaldkerarnir vöktu alla liðlanga nótt-
1Ua og leituðu að seðlunum, en fundu
tá ekki.
Morguninn eftir kom stúlka, sem ný-
íai'in var að vinna i bankanum. Aðal-
Sjaldkerinn spurði hana, hvort hún
Jefði séð seðlabunkann.
j>Hvort ég hef,“ svaraði stúlkan og dró
lann upp úr töskunni sinni. „Ég fór
,at'a með liann heim í gærkvöldi til að
syna henni mömniu, hvernig vinnu ég
væri í.“
kom þá í ljós, að þetta var vopnaður
búðaræningi.
„Ef þér liefðuð ekki rekið upp þetta
voðalega óp, frú mín, er vísast, að við
hefðum verið rændir og ég liefði auk
þess verið skotinn til bana. En segið þér
mér, livernig vissuð þér, að maðurinn
var bófi?“ spurði húðarmaðurinn.
„Ég liafði ekki minnstu hugmynd uin
það,“ anzaði frúin. „Ég hljóðaði hara af
skelfingu, þegar þér sögðuð mér, hvað
kjötið kostaði.“
Alltaf svo indæll
MÓÐIR afbrotamanns var að reyna
að fá dóminn yfir honum mildaðan. Ilún
sagði:
„Æ, hann hefur alltaf verið svo indæll,
blessaður drengurinn. Alltaf hefur hann
t. d. gefið mér hélminginn af öllu, sem
liann hefur stolið, elskan sú arna.“
Allt kom þetta af sjálfu sér
EIGINKONAN sagði: „Þegar ég var
ung, hét ég því að giftast aldrei manni,
sem væri sköllóttur, með gleraugu og
falskar tennur! Ég gerði það hcldur ekki,
en nú er karlinn minn hara orðinn her-
sköllóttur og er auk þess löngu kominn
með gleraugu og gervitennur. Þetta hef-
ur allt komið einhvern veginn af sjálfu
sér, Guð má vita hvernig!“
0ar vel í veiðí
k ÉHlCAGO-frú fór inn í kjötbúð að
auPa í matinn. Grunsamlegur náungi
.:1 hana inn í búðina og tók sér stöðu
hlið hennar framan við búðarborðið.
i einu rak frúin upp skerandi óp,
eu í sama hili hentist náunginn út úr
uðinni og hljóp beint í fangið á lögreglu-
J°ni. Hann var óðara tekinn fastur og
Kallið er komið
GÖMUL KONA þurfti að vakna kl. 6
til að ná í járnbrautarlest. Hún bað dyra-
vörð gistihússins að vekja sig í tæka tíð.
Klukkan á mínútunni 6 morguninn
eftir hirtist dyravörðurinn í hvítum
kyrtli með kerti í hendinni við rúm
gömlu konunnar og sagði með dimmri
röddu
„Stundin er komin.“