Samtíðin - 01.12.1964, Blaðsíða 17

SAMTÍÐIN
9
Nýjasta Parísargreiðslan.
Þvi. Siðan er það sett aftur í íshólfið oí»
látið verða stíft. Þá er það enn tekið út
°g hrært upp aftur. Svo er það enn látið
1 íshólfið og látið frjósa endanlega.
^íðan er því hvolft á fat og það skreylt
111 eð sólberjum, ef vill. fskökur eru
bornar með því.
SVO Þakka ég ykkur öllum ánægju-
^egt samstarf á þessu ári og hlakka til
að skrifa þættina okkar á næsta ári.
bíæsta blað kemur út 1. febrúar 1965. Ég
v°na, að þið sendið SAMTÍÐINNI marga
nýja áskrifendur þangað til.
ÉLEÐILEG JÓL.
Kvikmyndahöldur: „Kvikmyndahand-
nhð ú að hyrja á voðalegum jarðskjálfta,
°9 svo verðið þér að sjá um, að stígand-
inn í því haldist.“
SÍGILDAR NÁTTÚRULÝSINGAR
LJR ÍSLENZKUM KVEÐSKAP
Hver á sér fegra föðurland,
með fjöll og dal og bláan sand,
með norðurljósa bjarmaband
og björk og lind í hlíð,
með friðsœl býli, ljós og ljóð,
svo langt frá heimsins vígaslóð?
Geym, drottinn, okkar dýra land,
er duna jarðarstríð.
Hulda
að mestu örðugleikarnir i lífinu byrji
oft með góðlátlegu gamni.
♦
að kvæntur maður opni sjaldan bilhurð
fyrir konu sinni, nema annaðhvort
hún eða bíllinn séu ný.
♦
að aðalmunurinn á giftingu og jarðar-
för séu sálmarnir, sem sungnir eru.
♦
að hver einasti karlmaður geti tjónkað
við gifta konu nema helzt sá, sem er
kvæntur henni.
♦
að ómótstæðilegasti karlmaður sé sá,
sem getur látið roskinni konu finnast,
að liún sé orðin ung i annað sinn.
Hvað merkja þessi
ORÐTÖK?
1. Að vera í dorgum við einhvern.
2. Að setjast í helgan stein.
3. Að ljá fangs á sér.
4. Að grafa pund sitt í jörðu.
5. Að vera undir pilsfaldi einhverrar.
Svörin eru á bls. 17.