Samtíðin - 01.03.1970, Blaðsíða 20

16
SAMTÍÐIN
Frú Binli
Tveir
austurlenzkir
kvenskörungar
Frú Cao Ky
I EVRÓPU hefur bað löngum verið
haft á orði, að Asíukonur væru veikgeð.ia.
blíðlyndar og hlédrægar, enda hálfgerðar
ambáttir karlmannanna, sem réðu öliu
austur þar. Þær tvær Víetnamkonur, sem
hér verður lítillega getið, afsanna ræki-
lega þessa þjóðtrú hér í álfu. Fullyrt er
meira að segja, að í pólitískri valdastreitu
samtíðarinnar komist vesturlandakonur
ekki í hálfkvisti við þær, hvað einbeitni
og baráttuþrek snertir.
Þessar konur eru svarnir andstæðing-
ar, og hafa báðar komið mjög við sögu í
Víetnamstyrjöldinni. Önnur þeirra er frú
Nguyen Thi fíinh, formaður friðarsamn-
inganefndar Vietcongs í París. Hin er
frú Dong Tyet Cao Ky, kona Nguyen Cao
Ky hershöfðingja í Suður-Víetnam.
Þegar fréttamenn heimsblaðanna í París
spurðu frú Binh spjörunum úr um póii-
tísk viðhorf hennar, orkaði þrennt í fari
frúarinnar einna mest á þá: virðuleiki;
lævís, en einbeitt svör og ilmurinn af
C-hanel No. 5, en það ilmvatn notaði hún
þá óspart.
Frúin dró ekki dul á, að hún teldi sig
sjálfkjörinn fulltrúa þjóðar sinnar erifend-
is. Hún kvaðst hafa skilið manri sinn eft-
ir heima, enda væri hann einungis her-
maður. Sjálf sagðist hún vera meðal póli-
tískra forustumanna þjóðar sinnar. Þeg-
ar frönsku fréttamennirnir inntu frú
Binh eftir pólitískri menntun hennar,
hvessti hún augun á þá og kvaðst hafa
byrjað að ástunda pólitík, meðan Frakk-
ar réðu enn yfir Indókína. Hún rómaði
viðtökur þær, sem friðarnefnd hennar
hefði orðið aðnjótandi í Frakklandi og
kvað þær harla ólíkar viðkynningu sinni
af Frökkum áður fyrr.
Kaldhæðnihreimurinn í rödd frúarinn-
ar leyndi sér ekki, þegar hún sagði þetta,
enda höfðu Frakkar á dögum nýlenduveld-
is síns í Asíu haft hana í varðhaldi um
þriggja ára skeið og ekki látið hana lausa,
fyrr en Genfarráðstefnan hafði bundið
endi á frönsk yfirráð 1 Indónesíu.
Frú Binh og maður hennar hafa verið
meðal frumkvöðla þjóðfreisishreyfingar
lands síns. Árið 1968 var frúin næstæðsti
stjórnandi skæruliðsflokka Víetcongs,
samtals um 200 000 hermanna, og er áætl-
að, að 30% þess liðs hafi verið konur.
Hefur dugnaði þeirra verið við brugðið.
Á herferðum bar hver þeirra um 30 kíló,
m. a. hengirúm og hrísgrjónaskammt.
Þessar stríðskonur gerþekktu frumskóga
Víetnams og reyndust afburða duglegar
við að grafa skotgrafir og bjarga særð-
um mönnum. Dæmi þeirra þykir hafa
afsannað rækilega áður nefnda þjóðtrú
vesturlandafólks um blíðu, auðsveipni og