Barnablaðið - 01.02.1945, Blaðsíða 13

BARNABLAÐIÐ
13
litlu systkinin þín, þau verða svo
hrædd og ístöðulaus". En Ester
hlustaði ekki á áminningarorð
móður sinnar, heldur svaraði strax
ónotum einum. Lundarfar dóttur-
innar liryggði foreldra hennar, og
þau báðu Jesúm að frelsa hana. —
Dag einn kom frænka Esters í
heimsókn, — eldri kona, sem for-
eldrar hennar elskuðu og virtu
nrikið, en Ester gat ekki þá, frekar
en endranær stillt skap sitt, heldur
eyðilagði skemmtunina bæði fyrir
foreldrum sínum og gesti þeirra.
Nóttina eftir dieymdi hana ein-
kennilegan draum: Hana dreymdi,
að hún var inni í stóru herbergi,
við einn vegginn lá viðbjóðslegt
skrímsli í ormslíki, sem var svo alið
og þriflegt, að feitin lak af því. Nú
kom mamma inn og spurði eftir
einhverju. Ester brá ekki af vana
sínum en svaraði illu einu. En nú
sá hún að með hverju reiði-orði,
sem að hún talaði, hoppaði ljót
padda út úr munni hennar og gaf
frá sér andstyggilegt hl jóð, um leið
og hún hoppaði beint inn í ginið á
skrímslinu, sem var ekki lengi að
éta hana upp til agna. Með hverri
pöddu, sem að það át, varð það
stærra og feitara. Nú sagði mamma
eitthvað aftur, og Ester svaraði, en
þá skeði á sama hátt og áður, þegar
að Ester sagði Ijótt orð, heyrðist:
,,Koark, koark, koark“. Og svo fóru
ljótu pöddurnar niður í ginið á
skrimslinu. Ester horfði með fyrir-
litningu og viðbjóði á skrímslið í
ormslíkinu og setti óttaslegin hend-
urnar fyrir munninn. — Nú vakn-
aði Ester, öll í svitabaði. Mikið var
þetta andstyggilegt, hugsaði hún,
það var þó heppni að það var að-
eins draumur. En allt í einu varð
hún hugsandi, var þetta aðeins
draumur, eins og allir aðrir draum-
ar? Eða hafði hann ef til vill ein-
hverja þýðingu? Hún hafði heyrt
að Guð talaði oft til mannanna í
gegnum drauma. Ef raunveruleik-
inn skyldi nú vera þannig, að hjarta
hennar væri fullt af óhreinindum,
sem streymdu yfir varir hennar og
yrðu næring handa sálnaóvininum,
hinum gamla höggoimi, sem alltaf
stendur gegn Guði. Eftir dálitla
sjálfsrannsókn sá Ester sér til skelf-
ingar, að þetta var nú þannig, allt
sjálfsréttlæti hvarf frá henni eins og
fis fyrir vindi. Hún fann, að hún
var mikill stórsyndari, sem þurfti
að frelsast af náð. Og þar í nætur-
kyrrðinni opnaði Ester sitt sund-
urkramda lijarta og tók á móti
hreinsun í blóði Jesú. Mikil varð
gleði foreldra hennar, þegar þau
urðu vör við þá breytingu, sem var
orðin á dóttur Jreirra, og af hjarta
þökkuðu Jrau Jesú fyrir hinn und-
ursama, hreinsandi kraft blóðsins.
★