Barnablaðið - 01.02.1945, Blaðsíða 6

6
BARNABLAÐIÐ
A suðvesturströnd Normandi, eins
a£ stærstu héruðum Frakklands,
rísa sérkennileg granitbjörg úr
ha.fi. I}au eru þekkt undir nafninu
Mont St. Mikael, og heita eftir
Mikael erkiengli. Fjögur hundruð
feta há gnæfa þau eins og risar yfir
þig eins og þú ert, og elskar þig
samt“.
()! hugsaði ég, þetta eru eigin-
leikar Jesú; hann er sá eini, sem
gjörþekkir, já hann þekkir mig,
alveg eins og ég er, og elskar mig
samt. Og hann þekkir þig alveg eins
og þú ert og elskar þig samt.
Er nokkuð undursamlegra til?
Mér finnst þetta það stærsta, sem
ég hefi reynt, að vera elskuð af
Jesú, vera keypt frá vansæmd og
smán, myrkri og dauða fyrir dýr-
mæta hjartablóðið hans, já, vera
frelsað barn hans.
Ó, að þú rnættir reyna hve sælt
það er að eiga Jesú að vin og frels-
ara.
Guðrún Jónsdóttir.
Fórn fiski-
mannsins.
Saga frá Normandie.
sandströndina og liafið. Klettaborg
þessi er sæbrött, en landmegin er
brattinn minni, og megin nregin
liggur vegurinn upp í litla þorpið,
senr byggt hefir verið efst uppi á
tindinum, og nrinnir helzt á hreið-
ur arnarins. Efst í þorpinu gnæfir
kirkja hins heilaga Mikaels eins og
varðturn og sézt víða að.
í þorpinu bjuggu aðallega fiski-
menn, senr flestir voru kaþólskrar
trúar. Vegna þess hve þorpið var
afskekkt og einangrað, hafði ljós
fagnaðarerindisins ekki náð að
skína í hjörtum íbúanna. Vald
páfatrúarinnar, nreð villikenning-
um sínunr og hjátrú, réði enn
nrestu. Þó var þar ein undantekn-
ing. Það var ungur sjómaður,
Mikael Laurent að nafni. Bjó hann
nreð móður sinni í gönrlu húsi úti
við ströndina. Faðir hans dó meðan
Mikael var barn að aldri, en nróðir-
in, er hafði látið drenginn heita
eftir verndarengli þorpsins, ól hann
upp eftir hinum ströngu kenning-
um kajrólsku kirkjunnar. Drengur-