Barnablaðið - 01.05.1954, Blaðsíða 13

og fann drenginn úti ;i lúnimt.
— Jæja góði, hversu mikið
fékkstu? spurði hann.
— Níutíu aura, svaraði drengui-
inn, og hér er helmingurinn.
— Þú hefur hlotið að fá nieira
en níutíu aura.
— Nei, svarði drengurinn, þetta
er borgunin, finnst þér það ekki
nóg?
— Nei, sagði hertoginn, þetta
hlýtur að vera misskilningur. Ég
þekki hertogann mjög vel. Komdu
með mér inn, þá skaltu fá meira.
Þeir snéru til baka. Hertoginn
hringdi og fyrirskipaði, að allir
þjónar í slotinu kæmu saman á
einn stað.
— Bentu mér nú á manninn, sem
fékk þér peningana, sagði hertog-
inn!
— Það var þessi, með forklæðið.
Hertoginn skipaði þeim, sem á
var bent, að fá drengnum gullpen-
inginn, um leið og hann sagði:
— Og svo er víst bezt, að þú
yíirgefir stöðu þína, þar til þú lief-
ur numið það, að ráðvendnin varir
lengst.
Drengurinn varð mjög niðurlút-
ur og feiminn, þegar hann sá, hver
jrað var, sem hann hafði beðið að
hjálpa sér, en hertoginn uppörvaði
hann eftir beztu getu.
Hin drengilega og góðlátlega
framkoma drengsins varð tilefni
þess, að hertoginn veitti honum
fyrst gott uppeldi, og síðar tók
hann hann í þjónustu sína.
Sannleikurinn er sagna beztur
Það vitið þið öll, drengir og
stúlkur. Þess vegna er það mjög
áríðandi, að við ávallt gerum það
sem er rétt, satt og fagurt — alltaf
tala sannleika — og ávallt lifa í
sannleika. Og í öllu þessu munum
\ið sannarlega öðlast hjálp af
Honurn, sem sjálfur er sannleikur-
inn, sem sé Jesús.
Það var einu-sinni arabahöíð-
ingi, sem sagði frá því, að hann á
unga aldri — 8 ára — liefði orðið
að yfirgefa heimili sitt og fara út
í heiminn. Faðir Iians var dáinn
og móðir lians var mjög fátæk. Þeg-
ar hann yfirgaf heimili sitt og
móður sína, saumaði hún 50 pen-
inga inn í jakkann lians og gaf hon-
um síðan minningarorð fram á
veginn. Þau hljóðuðu svo: Talaðu
ávallt sannleika!
Litli drengurinn var sendur með
ferðamannalest til Bagdad. A leið-
inni þangað réðst ræningjaflokkur
á ferðamannalestina, og tók allt,
sem verðmætt var hjá fólkinu. Að-
eins fengu menn að halda lífi.
Einn ræningjanna óð að litla
drengnum og spurði, skipandi
röddu:
— Hvar geymir þú peningana
þína?
— Hér í jakkanum mínum á ég
50 smápeninga, sagði drengurinn.
Ræninginn trúði ekki, að dreng-
urinn talaði sannleika og lét hann
eiga sig. Annar úr hópnunt spurði
BARNABLAÐIÐ 29