19. júní - 19.06.1958, Blaðsíða 28

En stúlkan þekkti þetta og brosti með sjálfri sér
og greikkaði sporið. Þetta voru ekki 'rústir, — alls
ekki. Þetta var bara braggahverfið, þar sem hún
átti heima. Þarna höfðu engar villur brunnið, -—
þarna bjó meira að segja fólk, lifandi og starfandi
fólk, — þarna bjó hún, — þarna bjuggu þau, —
hann kæmi heim í kvöld, strákurinn hennar. Bráð-
um yrðu þau þrjú! Henni hlýnaði um hjartað við
þessa hugsun, og hún þrýsti bögglunum sínum fast-
ar að sér. Þegar hún mætti fínum frúm, reigði hún
sig, svo að hún yrði dálítið framsettari; hún
gleymdi því alveg, að hún var ekki með hring og
að þær gátu séð það. Útrænan ýfði á henni jarpan
drengjakollinn, og hún var óskaplega freknótt. En
henni fannst hún vera fin og rik. Hún átti lika í
sumum bögglunum það, sem þær áttu ekki. Þar
voru til dæmis pínulitil krakkanærföt og líka bleik-
ur prjónagalli og peysa, — og dálítill náttkjóll,
hvitur með bleikum útsaum á brjóstinu. Það voru
þrír kátir smáfuglar að syngja á kvisti. Einn var
minnstur. Ó, hvað þeir voru fallegir! Hvað það
yrði gaman að sýna Nonna þetta allt! Fallega
sloppinn, litlu fötin úr búðinni fuglsins — og
blómin!
Hún hafði keypt liljurnar handa honum, —
handa þeim tveim. Þær áttu að standa í glasi á
kassanum fyrir framan dívaninn, svo gætu þau
horft á þær, þegar þau væru háttuð. Þá þyrftu
þau ekki að horfa á brestina í glugganum. Þessar
liljur voru svo hvítar, svo ótrúlega gagnsæjar og
fíngerðar. Hún gat ekki á sér setið að kíkja ofan
í umbúðimar.
Yndislegu blóm! Kóngaliljur heitið þið. Að þið
skulið geta sprottið upp úr svartri moldinni!
Ásta SigurÖardóttir.
*
1 ársbyrjun veturinn 1932, þegar Einar Bene-
diktsson og frú Hlín Johnson vom stödd í Túnis,
verður þeim reikað út síðla kvölds. Þá varð Einari
að orði:
„Nú er sólin heit og há“,
— en þagnar síðan. „Ætlar þú ekki að halda
áfram?“ spurði Hlín. „Það getur þú gert,“ svar-
aði Einar. Hún bætir þá við:
„heið sem jólafriður.
Himnasjóla heilög brá
horfir af stóli niður.“
Þá var Einari skemmt, og hann svarar brosandi:
„En sá leirburður.“
Adda Bára Sigtnsdóttir.
Dagana 5.—20. nóvember síðastliðinn tók Adda
Bára Sigfúsdóttir veðurfræðingur sæti á alþingi
sem varamaður Hannibals Valdimarssonar. Flutti
hún þá í sameinuðu þingi eftirfarandi tillögu til
þingsályktunar:
Alþingi ályktar að fela ríkisstjórninni að skipa
5 manna nefnd, er athugi, að hve miklu leyti kon-
um og körlum eru raunverulega greidd sömu laun
fyrir jafnverðmæta vinnu. Athugun þessi skal bæði
taka til launagreiðslna hjá hinu opinbera, þar sem
launajafnrétti á að ríkja samkvæmt landslögum,
og þeirra almennu kjarasamninga, sem í gildi eru
um kaup kvenna í ýmsum starfsgreinum. Enn
fremur skal nefndin gera tillögur um ráðstafanir
til að tryggaj fullkomið launajafnrétti. Nefndin geri
ríkisstjórninni grein fyrir störfum sínum, og sjái
hún um birtingu á álitsgerðum nefndarinnar.
Greinargerð:
Með undirritun jafnlaunasamþykktar Alþjóða-
vinnumálastofnunarinnar hafa Islendingar skuld-
bundið sig til að stuðla að því, að svo miklu leyti
sem það samrýmist þeim aðferðum, sem hafðar eru
við ákvörðun launataxta á Islandi, að reglan um
19. JHNÍ
26