19. júní - 01.10.1994, Qupperneq 2

RITSTJÓRASPJALL:
Orðin tóm
Lögreglukonur eru til þess að gera ung stétt á íslandi því
þær fyrstu voru ráðnar til starfa fyrir um tuttugu árum.
Konur höfðu ekki verið í lögreglunni áður og margir litu á
þetta sem enn eitt skref í þá átt að þær væru að hasla sér
völl í hefðbundinni „karlastétt". Auðvitað voru vonir
bundnar við það að tilkoma kvenlögregluþjóna breytti ýmsu í lög-
reglunni, t.d. varðandi meðferð alvarlegra ofbeldismála, s.s. nauðgana
og ofbeldis gegn börnum, og að reynsla kvenna yrði nýtt til fullnustu
á öllum sviðum starfsins. Forsíðumálefni 19. júnl að þessu sinni er
viðtöl við þrjár lögreglukonur sem hafa frá slíkri reynslu að segja að
með ólíkindum telst. Mikil óánægja ríkir meðal kvenna í lögreglunni
og er það almenn skoðun þeirra að sérþekking og reynsla þeirra fái
ekki að njóta sín. Þær eru einnig mjög gagnrýnar á meðferð mála þar
sem börn og konur eru þolendur. Þær séu lítið sem ekkert þátttak-
endur í málsmeðferðinni og benda reyndar á að oftar en ekki séu
skýrslur um slík mál látin rykfalla í skúffum. Fyrir nokkrum misser-
um var haldinn fúndur í Odda í Háskóla íslands um meðferð ofbeld-
ismála gegn konum og börnum og þar sátu fyrir svörum m.a. rann-
sóknarlögreglustjóri, ríkissaksóknari og fulltrúi dómsmálaráðuneytis-
ins. Fundurinn var vel sóttur og mörgum spurningum varpað fram.
Undirritaðri er sérstaklega minnistætt ffá þessum fúndi hve jákvæðir
tilsvarendur virtust vera varðandi þörfina á því að bæta meðferð of-
beldismála gegn konum og börnum í „kerfinu“ en ef dæma má af
frásögnum lögreglukvennanna þriggja hér í blaðinu hefúr lídð sem
ekkert gerst til úrbóta. Voru fögru orðin í Odda ekkert ncma orðin
tóm? Var „viljinn“ til úrbóta bara málamyndasvör til þess að gleðja
okkur jafnréttisspírurnar sem vorum þarna í meirihluta?
Annað alvörumál varðandi lögregluna er að konur, sem þar vinna,
virðast eiga litla sem enga möguleika á því að fá stöðuhækkanir. Þær
eru allflestar í lægstu stöðunum, og útilokað virðist að þær geti verið í
hlutastarfi, t.d. vegna barneigna. Nýlega var ungri lögreglukonu, sem
leitað hefúr sér sérþekkingar erlendis í meðferð ofbeldismála gegn
konum og börnum, hafnað af Rannsóknarlögreglu ríkisins og karl-
maður ráðinn í staðinn. Lögreglukonu á Suðurnesjum var boðið
ræstingastarf vegna þess að hún gat ekki fengið hlutastarf eftir að hafa
eignast barn. Valdakerfi lögreglunnar er valdakerfi karla: Engin kona
gegnir starfi yfirlögregluþjóns, engin er aðalvarðastjóri, af 29 lög-
reglufúlltrúum er ein kona og tvær konur eru rannsóknarlögreglu-
menn af 76! Af 204 flokkstjórum eru 10 konur en í slíka stöðu munu
lögreglumenn komst sjálfkrafa eftir fimm ára starf hjá lögreglunni.
Kndurskoða þarl' Xordiskl Foruiii
í ágúst sl. hittust um 12 þúsund norrænar konur í Ábo, Finnlandi, til
skrafs og ráðagerða á Norrænu kvennaráðstefnunni eða Nordiskt For-
um. í heila viku lögðu konur nánast undir sig þessa fallegu borg sem
tók á móti þeim með sól og sumri. Margt fróðlegt kom fram, bæði á
opinbem ráðstefnunni og í framlögum einstaklinga en það er einmitt
hið síðara sem leiðarahöfúndur telur að þurfi mikillar endurskoðunar
við. Dagskráin var þannig að umfangi að útilokað var að fylgjast með
henni og þótt ekki sé hægt að ætlast til þess að öllum hafi verið unnt
að taka þátt í öllu var umfangið með slíkum endemum að margar
konur gáfust hreinlega upp á að reyna að njóta þess sem í boði var.
Ekki er vafi á því að Norræna kvennaráðstefnan á rétt á sér en ef hún
á að eiga sér framtíð verður að tryggja að dagskrá þeirrar næstu verði
mun minni í sniðum og hnitmiðari, og þannig úr garði gerð að hún
fari ekki fyrir ofan garð og neðan hjá þcim sem hana sækja!
EFNISYFIRLIT:
2 Ritstjóraspjall
4 Fangar fordómanna? Staða íslenskra lög-
reglukvenna er vægast sagt mjög veik og
lýsa Dóra Hlín Ingólfsdóttir og tvær stöll-
ur hennar þeim neikvæðu viðhorfum sem
þær búa við. Dóra sinnir nú ígildi sendil-
stöðu, Sigrúnu Sigurðardóttur var hafnað
í stöðu rannsóknarlögreglumanns, þrátt
fyrir að hafa aflað sér nokkurrar sérþekk-
ingar, og Heiðrúnu Sigurðardóttur í
Keflavík var boðið starf ræstingarkonu
eftir barnseignarfrí.
10 Ofbeldi á heimilinu - kvennakúgun. í
þessari lokagrcin á ári fjölskyldunnar
fjallar Stcinunn Jóhannesdóttir um of-
beldi innan fjölskyldunnar sem er fyrst
og fremst gegn konum en börn verða
einnig fyrir barðinu á því. . .
textum, Dagný Kristjánsdóttir dósent.
15 Konur í Tíbet: Óæskilegt að þær eignist
börn. Athyglisverð grein eftir Bryndísi
Kristjánsdóttur, byggð á viðtali við Dicky
Ladmark sem nú býr í Sviss.
1 7 Vog skrifstofú jafnréttismála (efnisyfirlit
bls. 21).
23 Vinátta Guðs - kvennaguðfræði. Út er
komin fyrsta bókin á íslensku um
kvennaguðfræði en hana ritar fyrsta kon-
an sem tók prestvígslu hér á landi, séra
Auður Eir Vilhjálmsdóttir.
24 Æska í krukkum? Viðtal við Ellen Moon-
ey húðsjúkadómalækni um áhrifamátt
AHA ávaxtasýra á húðina.
26 Fréttir úr starfi KRFÍ.
19. júni
3. tbl. 44. árgangur 1994
Utgefandi:
Kvenréttindafélag Islands
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ellen Ingvadóttir
Ritstjómarfulltrúi:
Valgerður Katrín Jónsdóttir
Aðrir í ritnefiid:
Bryndís Kristjánsdóttir, Kristín Leifsdótdr, Inga
D. Sigfúsdóttir, Sigrún Sigurðardóttir, Steinunn
Jóhannesdóttir og Stefanía Traustadóttir.
Prófarkalesari:
Þórdís Kristleifsdóttir
Ljósmyndir:
Rut Hallgrímsdótdr o.fl.
Auglýsingar:
Sigrún Gissurardóttir
Utlit, setning, prentun og bókband:
Prentsmiðjan Oddi
Forsíðumynd af Heiðrúnu Sigurðardóttur, lög-
reglukonu
Ljósmynd: Rut Hallgrímsdóttir
1 4 Bókmenntasýn: Kyn skiptir máli í öllum
2