19. júní - 01.06.1995, Blaðsíða 15

ég að mikilvægt sé að halda því til að
sýna fram á samhengið í sögunni, en
Kvenréttindafélagið var upphaflega
stofnað til að koma konum til mennta
og til að fá kosningarétt. í framhaldi af
hugmyndahópnum skipulögðum við
svo starf félagsins.
Fjölmörg verkefni hafa verið hjá stjórn-
inni á þessum árum, má þar nefna nám-
stefnu um stjórnunarstíl kvenna, en fé-
lagið hefur verið að vekja athygli á kon-
um í atvinnulífi. Þá var komið upp nám-
skeiðum um óvígða sambúð, fjármál
heimilanna, í greinaskrifum, ræðu-
mennsku og fundarsköpum, sögu
kvennabaráttunnar og framkomu í fjöl-
miðlum. Einnig var haldinn fundur um
mismunandi uppeldisaðferðir stúlkna
og drengja, m.a. til að athuga að hve
miklu leyti uppeldi og kennsla móti
kynin á mismunandi hátt..
Málþing var haldið um erlendar konur á
Islandi, hvort þær væru kúgaður minni-
hlutahópur. Þá var fjallað um sjálfs-
mynd kvenna í fjölmiðlum, hvernig
konur á fjölmiðlunum vinna og hvernig
fjallað er um konur í fjölmiðlum. „Sl.
vetur vorum við með málþing um áhrif
ofbeldis í tölvuleikjum og fjölmiðlum á
börn, fjölluðum um heilsufar kvenna og
föðurhlutverkið.
Við höfum einnig farið saman í leikhús,
á verk sem tengjast kvennabaráttunni
og efndum til ritgerðarsamkeppni
grunnskólanema um stöðu kynjanna
árið 2000.
Ákveðið var á landsfundi 1992 að
fjölga tölublöðum 19.júni úr einu á ári í
þrjú, og blaðið hefur verið notað til að
kynna starfsemi félagsins fyrir nýjum
félögum.
Eðlilega höfum við einblínt talsvert á
hlut kvenna í stjórnmálum, og félagið
verður að halda áfram að hvetja konur
til þátttöku í stjórnmálum.
Til að koma á raunverulegu jafnrétti
þarf viðhorfsbreytingu, þar sem laga-
legu jafnrétti hefur verið náð. Einn liður
í því er að leggja áherslu á mikilvægi
kvenna í atvinnulífinu. Annar liður er
að skoða grannt aðferðir í uppeldis og
fræðslumálum og á það höfum við lagt
áherslu í stjórn KRFÍ að undanförnu.
KRFI hefur lagt áherslu á að karlmenn
fái fæðingarorlof til að tengjast fjöl-
skyldunni betur og það hefði eflaust í
för með sér viðhorfsbreytingu. Kvenna-
baráttan hefur verið föst í ákveðnum að-
ferðum og haft tilhneigingu til að ein-
angrast, þetta hefur verið tiltölulega lít-
ill hópur sem hefur verið að tala við
sjálfan sig. Við þurfum að fá karlmenn
til liðs við okkur og fá þá til að skilja að
jafnréttisbaráttan er ekki einkamál
kvenna. Konur eiga líka að vera mun
jákvæðari í sinni pólitík, ekki sífellt að
tala um vandamálin, umræðan á að snú-
ast meira um það jákvæða sem er að
gerast. Við eigum að horfa meira á við-
horf til starfa og launa, eitt af verkefn-
um félagsins hefur verið að styrkja
sjálfsímynd kvenna. Konur verða vissu-
lega að halda vöku sinni því víða um
heim eru þær að tapa réttindum.“
- Hvað tekur svo við hjá þér?
„Stjórnmálin, ég er borgarfulltrúi, en
kvennabaráttan heldur áfram að vera
samofin stjórnmálunum. Kvennabarátt-
an á síðustu árum hefur einkennst af til-
vist Kvennalistans en ég tel að sérstöðu
hans hafi Iokið í síðustu borgarstjórnar-
kosningum. Við getum velt fyrir okkur
hvað hefði gerst ef Kvennalistinn hefði
ekki komið fram en upp úr 1980 var
mikil gerjun í kjölfar kvennafrídagsins,
kona varð forseti, og mikill drifkraftur
var hjá konum í öllum flokkum.
Kvennaframboðið kom fram og svo
Kvennalistinn vegna þess að konur
voru óþolinmóðar og fannst breytingar
innan flokkanna ekki ganga nógu hratt.
Eg held að þetta skref hafi hægt á kon-
um innan flokkanna. Kvennalistinn hef-
ur haft mikil áhrif í samfélaginu, en
reynslan hefur sýnt að ekki er hægt að
hafa pólitískan flokk sem vinnur ein-
göngu út frá hagsmunum kvenna.“
L
15