Sameiningin - 01.06.1889, Blaðsíða 11

■59—
æ ljósara og ákveðnara eftir því sem tímar líöa fram. Eg
ætla aS eins aS benda á fáeina helztu spádómana, sem
greinilegast sýna oss ný stig í þroska Messíasar-vonarinn-
ar. En áSr en eg fer lengra skal eg þó nefna eitt orS
frá elztu fornöld biblíusögunnar, er liggr ákatiega nálægt
orðinu mikla við burtför hinna fyrstu manna úr paradís.
J)aS er ekki guS, sem þaS orð talar, og jafnvel ekki heldr
neinn guðirmldásinn spámaSr. þaS er aS eins þreytt og and-
varpandi manns-sál, sem talar. þá er Lamek — hann var
af Sets ættkvísl —- var 182 ára gamall og hafSi cignazt
son, nefndi hann sveininn Nóa — þ. e. hvíld — og sagði:
„þessi mun Irugga oss í armœSu vorri og erviSi handa
vorra á þeirri jörS, sem drottinn lýsti óblessan yfir“ (1. Mós.
5, 29). Kynslóðin liaföi fengiS aS reyna sig í stritinu viS
„þyrna og þistla“, sem jörSin skyldi mönnunum bera sam-
kvæmt reiSi-boSi guSs. Og kynslóSin var orSin mœdd af
stritinu. Jafnframt hafði og allr sá óguSleiki, sem tók svo
bráSum þroska meSal niSja Kains, fyllt hjörtu allra liinna
betri manna meS áhyggju og harmi. Tilveran á jörSinni,
sem guS liafði lýst óblessan yfir, varS þeirn tóm „mœSa
og strit“. þetta var su tilíinning, sem mest bar á hjá hin-
um guShræddu mönnum á hinni vondu tíð fyrir syndaflóS-
■iS. En í stritinu og mœSunni héldu þeir sér viS hiö guS-
dómlega heitorS, sem lýsti þeim fram til betri tíma á
ókominni öld. Og þeir ímynduSu sér, aS þessir betri tím-
ar væri í nánd. Og Lamek liugsaSi, aS hinn nýfœddi
sonr lians ætti aS láta þessa betri tíma koma yfir fólk
sitt, rétt. eins og Eya hafSi haft sömu trú, þá er h ú n
eignaðist soninn, sem fyrst fœddist henni. Von Lameks
rœttist ekki; þaS fór um von hans eins og fariS hafði
um von Evu. ])að var ekki hjálpræSiS mikla, sem
nálgaðist á dögum Lameks; þaS var þvert á móti dómr-
inn mikli, sem þá var í aSsigi. þaS var flóðið, sein sóp-
aSi burt hinni óguSlegu kynslóS, og aS eins á þann hátt
fengu hinir guShræddu ínenn einskouar h v í 1 d. En í
hugsunum sínum um soninn sjálfan skjátlaðist Lamek þó
ekki á sama hátt og Evu hafSi skjátlazt, þar sem hún
hafði ímyndað sér, aS hún hefði fœtt í heiminn liinn