Sameiningin - 01.03.1891, Blaðsíða 7

—3—
aiigsýmlcgt, að þeir líta allir svo á, aö þar fyrst sé þeir
komnir að hjartanu í sögunni um þá einstaklegu persónu,
sem þeir eru að segja söguna af. þar augsýnilega stenclr
þaS fyrir þeirn, að þungamiSjan sé í æfi Jesú. þar sjá
þeir brennipunkt hins guSlega kærleika, hins himneska afis,
sem lá til grundvallar fyrir þessari æfisögu. þangaS sjá
þeir aS allt hefir stefnt, sem áSr hefir fram komiS í æti-
sögu þessarar persónu. það er sá punktr, sem þeir leggja
alla áherzluna á. þaS verSr því merkilegra, þetta, augsýni-
legra og ógleymanlegra, þegar maSr man eftir því, að þaS
er ekki einu sinni heill sólarliriugr, sem þessi píslarsögu-
partr af æfi Jesú stóS yfir. Hann fer aS verSa sannarlega
föstudagr langi, þessi sólarhringr, þegar maðr lítr á æfisögu
Jesú meS sömu augum og guðspjallamennirnir. það teygist
svo úr þessum degi fyrir trúarsjón kristins manns, aS þaS
er eins og hann verði margfalt lengri en allir aðrir dagar,
margfalt lengri en margir, margir dagar til samans, fyrir
þá sök, aS svo óendanlega mikið gjörist á þessuin eina
degi í æfisögu þeirrar persónu, sem hann er helgaðr. Hann
grípr yfir allt æfistarf Jesú Krists, þessi dagr. Hann nær
í rauninni út yfir öll guðspjöllin, • þessi eini dagr, og hann
gjörir rneira: hann nær greinilega í vissum skilningi út
yfir alla biblíuna. það renna saman í eitt allir spádómar
gamla testamentisins á þessum degi. þaS er eins og öll
hin helga saga drottins lýðs frá því er hið fyrsta fyrir-
heiti um frelsarann var gefiS eftir syndafallið hvolfi sér í
einni heild eins og himneskr bogi yfh' þennan dag. Hllar
hinar ótal-mörgu og skáldlegu fyrirmyndanir trúarinnar frá
öllum öldum gamla-testamentis-sögunnar ná sinni uppfylling
á þessum mikla, efnisríka, ógleymanlega sólarhring. það
gjörist svo mikið þennan dag, að það er eins og maSr
eigi nærri því ómögulegt með að hugsa sér þaS allt kom-
ast fyrir á svo stuttum tíma. það er nærri því eins og
sólin hafi staðið kyrr langa-lengi þennan dag, eins og
frá er sagt í Jósúabók (10, 13) að fyrir liafi komið að drott-
ins ráði, til þess aS gefa drottins útvalda lýS tœkifœii til
að vinna fullkominn sigr í þeirri baráttu, er hann þá átti
í við sína fjandmenn. Að guðspjallamennirnir hafi litið
L