Sameiningin - 01.03.1891, Blaðsíða 5

♦
Má'tuiðarriz til stuðnings kirkju og kristindómi íslendinga,
gefið út af hinu ev. lút. kirkjufélagi Isl. í Vestrheimi.
RITSTJÓRI JÓN BJARNASON.
6. árg. WINNIPEG, MARZ 1891. Nr. 1.
Á FÖSTUDAGINN LANGA.
Eftir ritstj. ,,Sam. J. Bj.
-—0--
þaS eru líklega fleiri en eg, sera hafa spurt að því,
þegar þeir voru börn, hvers vegna þessi föstudagr væri á
vorri tungu kallaðr föstudagrinn langi. Og mig skyldi ekki
furða, þó að eigi svo fáir sé enn í hójii liins fullorðna
fólks, sein komið geta með sömu spurninguna þessum degi
viðvíkjandi, eða að minnsta kosti ekki treysta sér til að
gefa börnunum fullnœgjanda svar upp á hana, ef þeim skyldi
enn verða að spyrja aö þessu sama. það er í tíeirum
tungumálum en voru, að dagrinn hcflr sama nafn og hjá
oss. Og þannig er það hér um bil víst, að hugmyndin,
sem liggr til grundvallar fyrir þessu dagsnafni, er miklu
víðtœkari en vort tungumál og vort þjóðerni. Og nú ætla
eg að að skýra þetta ofr-lítið.
það er krossfestingar- og dauðadagrinn frelsara vors
Jesú Krists, þessi dagr, eins og allir vita. Og þessari sam-
eiginlegu sorgarliátíð allra kristinna manna tilheyrir að sjálf-
sögðu eins og guöspjall öll píslarsagan Jesú eins og hinir
4 guðspjallamenn nj^ja testamentisins gefa oss hana, það
er svo Jangt, að það slagar hátt upj? í helminginn af öll-
um helgidaga-guðspiöllum kirkjuársins samanlögðum. I hverju
fyi’ir sig af hinum 4 nýja testamentis-æfisögum Jesú Krists