Sameiningin - 01.09.1891, Blaðsíða 5

—101—
aS gjörast að nátninu afloknu starfsmenn sinnar eigin ís-
lenzku kirkju. Jtegar er kirkjufélagið hefir sett akademí
sitt á stofn, hefir þaS ritvegaS sér trygging fyrir því, að
nœgilega mörg íslenzk prestaefni verði hér til í framtíS-
inni. Svo skólamál vort leysir algjörlega þaS mikilsverða
spursmál, sem nú er sífellt uppi vor á meðal og sem meS
ári hverju ketr hærra og hærra til sín heyra, hvernig
hœta eigi úr hinum mikla prestaskorti kirkjufélagsins.
AS skólamáliS er vort aðalmál nú, þaS höfum vér séS
og liér gjört talsverSa grein fyrir. Og með þessum hug-
leiSingum vorum vildum vér eimnitt minna alla lesendr
blaðs vors, sem hera velferS kirkjufélagsins og kristindóms-
ins fyrir brjósti, á þaS, aS þeir þurfa aS líta á þetta skóla-
stofnunarmál eins og sitt aðalmál. AndstoeSingar og óvinir
kirkjufélagsins hafa sýnt, aS þeir skilja, hve mikið skóla-
málið þýSir fyrir oss og kirkju vora. þeir hafa sýnt það
með því í ákefð að fara aS tala á móti því. þeir sjá, að
kristindómsmáli voru er borgiS í framtíðinni, að hin kirkju-
lega vinna félags vors hlýtr að hafa framgang, svo fram-
arlega sem vér fáum komið skólanutn upp. þeim sýnist í
þessu efni alveg rétt, og þá væri hörmulegt, ef allir þeir
Islendingar hér, sem trúa á kristindóminn og standa vilja
í kirkju vorri, ekki sæi þetta sama. En þeir af kirkju-
lega og kristilega hugsandi mönnum, sem virkilega sjá hér
eins langt og andstœðingar vorir, þeir ætti þá líka að láta
þá sjón ýta undir sig með að hjálpa skólamálinu áfram,
styðja nú slcólasjóSinn, sém þegar er myndaðr, meS svo
rífiegum fjárframlögum sem efni þeirra og ástœSur frekast
leyfa.
þeir, sem til sín hafa látiS heyra á móti hinni fyrir-
huguðu skólastofnan kirkjufélagsins, hafa meSal annars
fleygt því fram, að þetta íslenzka alcademi inyndi ekki
verða til annars en draga unglinga vora fleiri eða færri
inn á tiltölulega lélegan frumbýlingsskóla burt frá miklu
hetri og fullkomnari ameríkönskum menntastofnunum, svo
aS í staðinn fyrir að gjöra fólki voru í menningarlegu til-
liti gott, myndi hann að eins gjöra illt. — Einn af leik-
mönnum vorum, hr. Yilhelm Pálsson, hefir nú ekki fyrir