Sameiningin - 01.10.1896, Page 12

124—
féll frá. Fyrsta hefti kirkjusögu hans kom út í Reykjavík
áriö 1883 og annaö heftiö 1884. það eru til samans 320 bls. (í
8 bl. broti). Prentaðar voru enn fremr skömmu síðar 2 arkir
sem byrjan til 3. heftisins. En meira kom ekki út af ritinu að
séra Helga lifanda. Sökum aukinna embættisstarfa eftir að
hann einmitt um Jrað leyti varð forstöðumaðr prestaskólans og
enn fremr sökum vaxandi vanheilsu sá hann sig neyddan til að
hætta alveg við samning kirkjusögunnar rétt á eftir að þessi
byrjan til 3. heftisins var prentuð. Og þannig stóð ritverk
þetta í 10 ár eða rúmlega það. þá tók sonr höfundarins, séra
Jón Helgason prestaskóiakennari, sig til og samdi áframhald af
ritinu allt til loka fornsögu kirkjunnar, og liefir hann á síðast
liðnu vori gefið það áframhald út í Reykjavík í sérstöku hefti
ásamt með hinurn 2 örkum eftir föður hans, sem áðr vöru
prentaðar. það eru nærri 7 arkir, sem hann Jrannig liefir við
bœtt. Og hefir hann við samning þeirrar viðbótar að all-iniklu
ley?ti farið eftir kirkjusögufyrirlestrum þeim, er séra Helgi rtutti
á prestaskólanum og hann liefir eftir sig látið í handriti. Við-
bótina er þó að skoða sem algjörlega fiuinsamið verk eftir séra
Jón, að því, er virðist, mjög vandað og í fullkomnu samrœmi
við þann 'nluta ritsins, er áör var út kominn frt hendi séra
Helga. Efnisytíriit fyrir öll 3 heftin fylgir með, einnig formáli
og titilblað. Og með því að eigi er búizt i ið, að verki þessu
verði lengra fram haldið, þá hefir titlinum, sem stóð á 1. og 2.
heftinu (,,Almenn kirkjusaga frá upphafi kristninnar til vorra
tíma' ), verið sleppt og í iiaris stað sett á iyi irsagnarblaðið:
Sai/a fornkirkjunnar (30-—692 e. Kr.).
þó að œskilegast hefði verið að fá nlla siigu kristinnar
kirkju út á vora tungu, þá er þó þetta, sem nú cr fengið, sann-
arlega góðra gjalda vert, einkanlega fyrir þá sök, að það er eins
og við mátti búast svo vel af hendi levst. Ritið nær sem sagt
yfir alla sögu fornkirkjunnar, allt til árs.ns 692. þá var lialdið
allsherjar kirkjuþing í Miklagarði eða Konstantínópel, sem
ieiddi til þess að gríska kirkjan (í austrl induin) og rómverska
kirkjan (í vestrlöndum) skiidust að fyiir iullfc og allt. Erá því
er vanalegá talíð að miðaldasaga kirkjunnar byrji, og nær liún
allt fram að trúarbótinni miklu með Lúter árið 1517. J»á hefst
hin nýja saga kirkjunnar. Að undanförnu hefir ekkert al-