Sameiningin - 01.10.1898, Blaðsíða 1

anmntngm.
Mdnaðarrit til stuðnings hirhju og leristindómi íslendinga:
gefið út af hinu ev. lút. leirlcjufélagi fsl. í Veslrhe
imi.
RITSTJÓRI JÓN BJARNASON.
13. árg. WINNIPEG, OKTÖBER 1898. Nr. 8.
Sálmr
eftir séra valdemae iíriem, út af Lúk. 7, 36.—50.
(I.ag : Hjartkæri Jesú, afhjarta eg þrái.)
1. Minnist eg þess nú, er meistarinn forðuni
mildr og blíðr í heimboði var:
Bersyndug kona þar kemr að borðum,
krýpr að fótum síns meistara þar;
tárunum skínandi laugað þá lætr,
lokkunum hrynjandi strýkr hún þá,
kossunum brennandi kyssir liún fœtr,
kryddsmyrslum ilmandi rýðr þar á.
2. Sjá þú nú skuld þína, syndugr maðr;
svo breytti konan, cn livað gjörir þú ?
Yeraldar tálstigu gcngr þú glaðr,
gefr ei mikið um drottin þinn nú.
Hvar eru tárin, af hvörmum sem renna ?
hvar cru lokkarnir þerrandi tár ?
hvar eiu kossarnir, heitir sent brcnna ?
ltvar eru smyrslin þín, grœðandi sár ?
8. Sjá þú uú skuld þína, sála mín eigin;