Sameiningin - 01.10.1898, Blaðsíða 10

Eftir fjörkippinn, sem í menn hljóp á synodus í fyrra út af
þessu máli, sýnist það hafa lagzt í dá í hugum manna, því alls
enginn undirbúningr hafði verið gjörðr eftir því, sem séð verðr,
til þess að það gæti legið fyrir til umrœðu á þessari synodus í
ákveðnara formi en áðr. Og svo var það þá enn látið bíða
seinni tíma. í einu Reykjavíkr-blaðinu er þess getið, að séra
Jóhannes L. L. Jóhannsson að Sauðafelli, einn þeirra, sem mest
töluðu með aðskilnaði ríkis og kirkju á synodus í fyrra, og vit-
anlega einhver helzti talsmaðr frtkirkjunnar, haíi ekki í þetta
sinn komið á synodus fyrr en undir fundarlok, og ef til vill
fyrir þá sök hefir máli þessu enn verið frestað.
Haudbókarmálið lá fyrir undirbúið í hinu prentaða frum-
varpi til laga um nýtt form fyrir guðsþjónustum og embættis-
verkuin prcsta frá þar til kjörinni nefnd frá 1892. Hallgr. biskup
Sveinsson hafði látið prenta það frumvarp í fyrra og lagði það
fram á synodus þá. En nálega ekki var það þá rœtt, með því
menn höfðu ekki áðr íengið neitt fœri á að kynna sér það.
Aftr á móti var ætlazt til, að mál þetta gæti orðið útkljáð á
næstu synodus, og í því skyni var hið prentaða frumvarp þegar
í fyrra sumar sent prestum útumallt landþeim til íhugunar. Og
skyldi allar athugasemdir, sem prestar kynni aðgjöra við frum-
varpið, sendast biskupi fyrir miðjan Maí í ár, svo handbókar-
nefndin gæti verið búin að kynna sér þær áðr en þessi synodus
væri haldin. Um leið og biskup nú lagði málið fyrir synodus
gat hann þess líka, að all-margar slíkar athugasemdir frá prest-
um landsins hefði komið til nefndarinnar, og hefði nefndin leit-
azt við að taka tillit til þeirra eftir því, sem hún hefði séð
sér fœrt.
í ellefta og tólfta blaði af síðasta árgangi „Sameiningar-
innar“ skýrðum vér all-ítarlega frá efni hins prentaða hand-
bókarfrumvarps og komum með vorar athugasemdir við hina
ýmsu þætti þess. En mest töluðum vér þó þar um liinar tvær
nýju guðspjallatextaraðir, sem nefndin hafði útvalið til notkun-
ar við guðsþjónustur safnaðanna á helgidögum kirkjuársins í
viðbót við hin fastákveðnu gömlu guðspjöll. Oss fannst, að sá
partr af verki nefndarinnar stceði einna mest til bóta. Og
sama finnst oss enn. Vér benturn mjög skýrt á ýmsar misfellur
í þessu nýja textavali og sýndum meira að segja fratn á, að