Sameiningin - 01.11.1898, Qupperneq 2

—130—
í réttlætisins skrúðann himinskæra
því skal þig fœra“.
6. „Eg sjúkr var og sárri haldinn pínu;
þá settist þú hjá kvalarúmi mínu.
Um eilífð þig ei mein því skulu mœSa;
þau mun eg grœSa.“
7. „Eg fangi var og föstum bundinn dróma;
meS frelsisins þá komstu líknardóma.
því eilífiega frjáls á lífsins landi
þinn lifir andi.“
ti. „þaS, sem þú gjörir minnstu hrœSrum mínum,
þaS mér er gjört af sönnum kærleik þínum.
Og umhun þess um eilífS skaltu hljóta
og alls góSs njóta.“
--------------------
Minning reformazíónarinnar og missíónar-
skyldan.
Dagrinn, sem viS er knýtt endrminningin um upphaf hinn-
ar lútersku reformazíónar, 31. Október, er nýliSinn hjá enn þá
einu sinni á æfi vorri. Og ef vel.væri, ætti sá dagr æfiulega aS
vera öllum lýS lútersku kirkjunnar ógleymanlegr merkisdagrog
minna allt þaS fólk á blessan þá hina miklu og margföldu, sem
vér njótum eSa eiguin kost á aS njóta út af þeim mikla athurSi í
mannkynssögunni, reformazíóninni. í kirkjunni á íslandi er
reformazíónardeginum nálega alls engin eftirtekt veitt. En hér
í Vestrheiini og víSasthvar í þeim löndum, þar sem lúterska
kirkjan á heima, er þessa sérstaka tímamarks á árinu vandlega
gætt, almenn kirkjuleg hátíSarhöid um þaS leyti árs, sem skilj-
anlega stySja mjög aS því, aS safnaSalýðrinn lærir aS meta og
þakka fyrir sitt eigið heimili í hinni almennu kristnu kirkju.
Og vér lúterskir íslendingar í Vestrlieimi erum í seinni tíS ofr
lítið farnir aS fylgjast með trúarbrœðrum vorum af öðrum þjóS-
flokkum að því, er snertir þennan fagra og uppbyggilega sið.
í flestum söfnuSum kirkjufélagsins, sem njóta reglubundinnar
prestsþjónustu,nú árlega haldnar sérstakar guSsþjónustur til endr-