Fréttablaðið - 24.12.2010, Blaðsíða 16

16 24. desember 2010 FÖSTUDAGUR
brúðgumi greiði lífsviðurværi henn-
ar. Og nú þarf Priyanka að velja á
milli.
Hefur sótt um dvalarleyfi
Priyanka fékk vistráðningu hjá
íslenskum yfirvöldum þegar hún kom
til landsins. Það leyfi gildir í eitt ár
og er runnið út. Hún hefur sótt um
dvalarleyfi hér á landi á grundvelli
mannúðarsjónarmiða. Umsóknin var
lögð inn í Útlendingastofnun í nóvem-
ber en Priyanka fær væntanlega ekki
svar fyrr en í janúar eða febrúar. Hún
fær þó að dvelja í landinu á meðan
umsóknin er til meðferðar í kerfinu.
Samkvæmt íslenskum lögum má veita
útlendingi dvalarleyfi ef hægt er að
sýna fram á að rík þörf sé á vernd,
til dæmis vegna erfiðra félagslegra
aðstæðna viðkomandi eða erfiðra
almennra aðstæðna í heimaríki.
Erfitt líf í Nepal
„Faðir minn yfirgaf fjölskylduna
þegar ég var tveggja ára og skildi
móður mína eftir eina með fjögur
börn. Hann skildi ekkert eftir handa
okkur. Í Nepal geta menn gifst eins
oft og þeir vilja en konurnar mega
það hins vegar ekki. Þær verða að
lifa einar með börnum sínum það sem
eftir er. Mamma og stóri bróðir minn
framfleyttu fjölskyldunni, þau voru
bæði í vinnu. En svo lést hann í slysi
árið 2008 og þá breyttist allt,“ segir
Priyanka.
Í Nepal lauk Priyanka námi sem
samsvarar tveimur árum í mennta-
skóla hér á landi. Fæstar stúlkur í
Nepal fá sömu tækifæri til menntun-
ar. Priyanka nýtti sér tækifærið hins
vegar til fulls. Þegar bróðir hennar
dó vildi hún komast burt frá sorg-
inni og í gegnum sameiginlega kunn-
ingja komst hún í kynni við Þórólf og
Önnu Láru og lagði upp í langferðina
til Íslands.
Fjölskyldan arflaus
„Nú í maí á þessu ári varð faðir minn
bráðkvaddur eftir heilablóðfall. Það
hefur mikil áhrif á fjölskylduna því
þótt hann hafi ekki verið til staðar
fyrir okkur skiptir það miklu máli í
nepölsku samfélagi hver faðir manns
er og hvað hann gerir. Börn úr minni
stétt eiga ekki mikla framtíðarmögu-
leika ef faðir þeirra fellur frá,“ segir
Priyanka.
Fjölskylda Priyönku fékk engan arf
þegar faðir hennar lést. Móðir hennar
er 63 ára og á orðið erfitt með vinnu.
Eftirlifandi bróðir hennar er fatl-
aður eftir slys og getur ekki unnið.
Það hefur því verið hart í ári hjá fjöl-
skyldunni frá því að elsti bróðirinn
lést. Nú, eftir fráfall föður hennar, er
það orðið hlutverk Priyönku að gift-
ast manni sem getur séð um að fram-
fleyta fjölskyldunni.
Mamma giftist ellefu ára
Það er nánast alsiða að fjölskyldur
ákveði ráðahag barna sinna í Nepal.
Slíkt tíðkast eða hefur tíðkast í mörg-
um samfélögum í aldanna rás, þar á
meðal á Íslandi. Hægfara breyting
hefur þó átt sér stað í Nepal á undan-
förnum árum og hefur fólk, þó aðal-
lega í efri stéttum, meira um það að
segja hverjum það giftist. Þá gift-
ist fólk einnig oftar á milli stétta en
slíkt hefur verið fátítt þar í landi enda
stéttaskiptingin gríðarleg.
„Mamma var ellefu ára þegar hún
giftist pabba, sem var tvítugur. Þau
höfðu aldrei hist áður en þau giftust.
Því miður eru slík hjónabönd allt
L
ífi mínu er hreinlega lokið
ef ég fer aftur heim. Þar
bíða mín gamlir karlar
og ömurlegar aðstæður –
í raun bara þrældómur,“
segir Priyanka Thapa, 22
ára gamall Nepalbúi sem búið hefur
á Íslandi síðastliðið ár. „Meðan pabbi
og stóri bróðir voru á lífi hafði ég öll
tækifæri til að mennta mig og gift-
ast og hefði orðið fjölskyldu minni til
sóma. En nú hefur heimurinn snúist
í algjöra andhverfu sína á örskots-
stundu.“
Toppnemandi
Priyanka kom til landsins til að vinna
sem barnfóstra eða au pair hjá Þór-
ólfi Gunnarssyni framkvæmdastjóra
og Önnu Láru Steingrímsdóttur lyfja-
fræðingi. Þau búa í Vogum á Vatns-
leysuströnd og eru með sex börn á
heimilinu svo í nógu er að snúast.
Þórólfur og Anna Lára buðu Pri-
yönku að stunda nám við verk- og
raunvísindadeild Háskólabrúar Keil-
is, meðfram barnfóstrustarfinu, sem
hún þáði með þökkum. Námið hefur
gengið vonum framar og er hún meðal
efstu nemenda, jafnvel þótt kennslan
sé öll á íslensku.
Priyanka stefndi á frekari menntun
en örlögin hafa gripið svo í taumana
að nú gæti hún þurft að snúa aftur
heim til Nepal. Og þar bíður hennar
svört framtíð.
Priyanka kemur úr lágstétt í Nepal,
er yngst fjögurra systkina, alin upp
hjá einstæðri móður. Eina leið fjöl-
skyldu hennar til að komast af er að
Ánauð bíður hennar heima
Priyanka Thapa er 22 ára stúlka frá Nepal sem kom hingað til lands sem au pair. Meðfram starfinu hefur hún lagt stund á nám
hjá Keili með ótrúlegum árangri. Priyanka hugði á frekara nám og sá fram á bjarta framtíð en með fráfalli föður hennar snerust
draumar hennar upp í martröð. Priyanka gæti staðið frammi fyrir því að giftast manni sem hún hefur aldrei hitt. Hún hefur
sótt um dvalarleyfi hér á landi á grundvelli mannúðarsjónarmiða. Kristján Hjálmarsson fékk að heyra sögu nepölsku stúlkunnar.
PRIYANKA THABA Hún er 22 ára og hefur búið á Íslandi í eitt ár. Hún talar ekki íslensku en skilur hana að miklu leyti. Hún hefur þegar setið eitt íslenskunámskeið. Námið í Keili er allt á íslensku en þótt hún tali ekki
málið er hún meðal efstu nemenda. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
Mamma
var ellefu
ára þegar
hún giftist
pabba, sem
var tvítugur.
Þau höfðu
aldrei hist
áður en þau
giftust. Því
miður eru
slík hjóna-
bönd allt
of algeng í
Nepal.
FRAMHALD Á SÍÐU 18
Priyanka lenti í alvarlegu slysi þegar hún var átta ára gömul. Hún var úti að leika
sér þegar vinkona hennar ýtti við henni með þeim afleiðingum að Priyanka féll
aftur fyrir sig og lenti með höfuðið á götunni. Í sömu mund kom mótorhjól keyr-
andi og fór yfir höfuðið á henni. Priyanka slasaðist alvarlega og lá í dái á eftir. Fjöl-
skylda hennar hafði ekki efni á að greiða fyrir spítalavistina nema í þrjá daga og
þurfti því að flytja hana heim. Þar lá hún í dái í þrjá mánuði. Priyanka var þó fljót
að jafna sig þegar hún vaknaði og slapp ótrúlega vel úr þessari raun. „Ég missti að
vísu smá heyrn á vinstra eyra,“ segir hún.
LÁ Í DÁI Í ÞRJÁ MÁNUÐI