Sameiningin - 01.06.1902, Blaðsíða 1

anmmngin.
^lánadarrit til stuðnings Jcirkju og lcristindómi íslendinga.
gefið út af hinu ev. lút. Jcirlcjufélagi Isl. % Vestrheimi.
RITSTJÓRI JÓJY BJAIiNASON.
I 7- ÁRG. WINNIPEG, JÚNÍ 1902. NR. 4.
Ipprisan.
Prédikan, sem ritstjóri ,,Sam. “ flutti í Fyrstu lútersku kirkju í Winnipeg
síðastliöið páskadagskvöld. Prentuð hér samkvæmt áskoran.
Texti : Jóh. 20, i —18.
,,Ef Kristr er ekki upp risinn, þá er vor kenning ónýt,
og trú yðar líka ónýt. “ Meö þessa sterku yfirlýsing kemr
Páll postuli í 15. kap. fyrra bréfsins til Korintumanna. Og
enn fremr segir hann þar: ,,Ef vér einungis í þessu lífi sett-
um von vora til Krists, þá værum vér hinir vesölustu allra
manna. En nú er Kristr upp risinn frá dauðum, frumgróði
allra þeirra, sem dánir eru. “ Jesús er upp risinn. Jesús
lifir. Jesús er frelsarinn — mannkynsfrelsarinn. Jesús hefir
sigrað dauðann. Jesús er lávarðr lífsins. Oss öllum syndur-
unum er óhætt að trúa á hann. Harmsagan mikla, sem til-
heyrir föstudeginum langa, endaði ineð dýrðleguin sigri. Með
upprisu Jesú á páskadagsmorguninn varð hún að blessuðu,
óumrœðilegu allsherjar fagnaðarguðspjalli. I sjálfu sér var
hún slíkt fagnaðarerindi fyrir gjörvallt syndfallið mannkynið
áðr. Deyjandi á krossinum sagði Jesús : ,,Það er full-
komnað. “ Og eins og öll hans orð var það eilífr sannleikr.
Við það, sem Jesús með píslum sínum var búinn að gjöra
syndugum mönnum til sáluhjálpar, þurfti engu að bœta.
Friðþægingarfórnin, sem hann bar fram vor vegna á kross-
ferlinum, var fullkomin; en það þurfti að fást óræk sönnun