Sameiningin - 01.02.1905, Blaðsíða 3

179
lingar, úr því oss svo skýrt hefir veriö bent á þetta sérstaka
orð drottins, í ljósbirtu þess orös — andlega talaö—aö taka
oss tafarlaust upp úr hinum kirkjulegu heimahögum vorum,
sem vér að undanförnu höfum veriö svo einstrengingslega fast
bundnir við, og láta heiðingja-missíónina eins og allar aðrar
kristnar nútíðar þjóðir verða eitt af vorum alira-helztu kirkju-
legu málum.
II.
Næst hinu skýlausa boði Jesú er það hin mikla þörf, hin
brýna lífsnauðsyn heiðingjanna víðsvegar í myrkrinu út um
löndin, sem ætti að knýja allt kristið fólk til þess að vera að
einhverju leyti með í þessari heilögu starfsemi—trúboðinu
kristilega fyrir þeim mikla afar bágstadda mannfjölda. Stór
hluti heiðingja heimsins er í villimannaástandi, og þar ræðr
líkamleg eymd hinnar hræðilegustu tegundar og í öllum hugs-
anlegum myndum, harðneskja, grimmd, áþján, siðspilling.
Maðrinn eins og dýr eða eins og djöfull. Fólkið í raun og
veru fyrir utan mannkynssöguna, algjörlega án hœfileika til
þess að verða herrar yfir náttúrunni eða lyfta sér neitt upp.
Engin menningarviðleitni þar til, engin framfaravon, enginn
mögulegleiki þess hjá því fólki til að það komist nokkurn tíma
af sjálfu sér í annað betra ástand. Svona hefir ástandið þar
verið öld eftir öld frá ómuna tíð. Helkalt myrkr. Biksvört
nótt. En það, sem um fram allt gjörir það náttmyrkr ógur-
legt, er villudómrinn í trúarefnum, skurðgoðadýrkanin, hjá-
trúin, sá óskaplegi ótti, sem öllum þeim blinduðu mannssál-
um stendr af sínum ímynduðu guðum—svo nefnd trú, sem
ekki veitir neina minnstu huggun eða neina von. Slík neyð,
slík mannlífshörmung, hrópar hátt til allra kristinna manna
um hjálp. Því að eins úr þeirri átt getr hjálpin komið. Það
liggr í hlutarins eðli og það hefir reynsla liðinnar tíðar sýnt
og er stöðugt að sýna. Skýrastr og stórfelldastur vottrinn í
þessum efnum er hið myrka meginland Afríka, eins og sú
heimsálfa hefir lengst af verið kölluð. Að því leyti sem þar
er nú tekið að birta til, að því er jarðneskar framfarir snertir
og menning í tímanlegu tilliti, að því leyti sem þar eru komn-
ir fram ljósir blettir, að því leyti sem fólkslífið þar getr heitið
,
L