Sameiningin - 01.02.1905, Blaðsíða 1

í!ídnaðarrit til stuð'nings lcirkju og kristindúmi ínlendinga*
gefið út af hinu ev. lút. lcirkjufélagi ísl. í Vestrhcimi,
ItTTSTJÓPiI JÓN BJABNASON.
19. ÁRG. WINNIPEG, FEBRÚAK 1905. NR. 12.
Heiðingja-missíón.
Préaikan, flutt Fyrsta lúterska söfnuði í W.peg sd. 8. Jan. af ritst ,,Sam.“
Texti: Matt. 2, 1 —12.
(Niörl.)
Gætum nú aö því, hvaö það einkum er, sem sterklega
knýr oss til þess að setja þetta mikla mál, heiðingja-rnissíón-
ina, á dagskrá hjá oss í kirkju vorri, — hvað það helzt muni
vera, sem á að vera oss guöleg hvöt til þess ekki aö eins aö
hugsa um þá göfugu starfsemi, og ekki aö eins til þess aö
minnast hennar í kirkjulegum bœnnm vorum, heldr líka til
þess aö gjörast að einhverju ieyti hluttakandi í henni verk-
lega.
I.
Fyrst af öllu er það hinn opinberaöi vilji írelsarans sjálfs
og skýlaust boöorð frá honum. Hann opitiberaði þann vilja
sinn og kom með það boðorð á mjög hátíölegri stund, sam-
fara því, er hann innsetti skírnarsakramentið. Orö hans við
það tækifœri eru alkunn, þessi: ,,Fariö og gjöriö allar þjóðir
að lærisveinum, skfrandi þá í nafni föður, sonar og heilags
anda, og kennandi þeim að gæta alls, sern eg hefi boðiðyðr“;
og þar meö fylgjandi þessi huggunarríka j'firlýsing frá honum:
—, ,og sjá, eg er með yör alla daga, allt til enda veraldarinn-
ar. “ Með þessum dýrðlegu orðum af munni Jesú endar
Matteus guðspjall sitt—sami guðspjallamaðrinn sem flutt heflr
oss í því helga riti sínu öndverðu frásöguna uni austrlenzku