Sameiningin - 01.09.1950, Blaðsíða 4

114
Sameiningin
því þreifaði ég oftar en einu sinni á þessu sumri, sér í lagi
hjá ýmsum úr heima-söfnuði mínum í Selkirk.
Vorið kom með sína erfiðleika, sem stöfuðu aðallega
af hinu mikla áflóði í Winnipeg, einnig af langvarandi
vorkuldum. Það var ekki eins bjart og æskilegt hefði verið
yfir vorfundi Sumarbúðanefndar, af ofangreindum ástæð-
um. Bjartsýnin vann þó sigur, og nokkru síðar var alt til
reiðu til að hefja starf í sumarbúðunum á þeim tíma sem
tiltekinn hafði verið. Starfskránni var nákvæmlega fylgt,
og nú þegar litið er til baka er hugurinn fullur af þakk-
læti — þakklæti fyrir ágæta samvinnu allra, sem að þessu
sinni lögðu hönd á plóginn; þakklæti til hins fagra flokks
æskulýðs og barna, sem hjá okkur dvöldu og framar
öllu öðru þakklæti til algóðs Guðs, er leiddi okkur og
varðveitti frá öllum slysum.
Sunnudagaskólakennarar höfðu sitt árlega mót síðustu
daga júnímánaðar og fyrstu daga júlí. Var það undir leið-
sögn forseta kennarasambandsins Jósephine S. Ólafsson.
Má heita, að það mót tækist ágætlega þó æskilegt hefði
verið að fleiri sunnudagaskólar hefðu sýnt áhuga fyrir því
málefni. Kennarar ræddu þar áhugamál sín og nokkur er-
indi voru flutt. Hin vanalega „Sunrise service“ sunnudags-
ins var haldin af séra Sigurði Ólafssyni.. Breyting varð á
stjórnarnefnd sunnudagaskólasambandsins, þar sem forseti
baðst undan endurkosningu, og skrifari, Miss Lilja Gutt-
ormson, dvelur nú í Osló, Noregi. Mr. R. T. McNicholl frá
Winnipeg var kosinn forseti, Miss Emily Stefánson, Sel-
kirk, skrifari.
Næst komu fimm hópar unglinga og barna. Dvaldi hver
hópur í átta daga. „Leadership Training11 (unglingar yfir
fermingaraldur) var undir leiðsögn séra Egils og Mrs. Elínu
Fáfnis; hefir séra Egill haft þá leiðsögn með höndum frá
byrjun þessa starfs, og' hefir kona hans aðstoðað hann eins
oft og henni hefir verið unt. Eru þau bæði sérlega vel fallin
til þessa starfs. Að þessu sinni var aðstoðarkennari sendur
frá „Parish and Church School Board of the U. L. C. A.“
Pastor G. Ammon að nafni; það var unun að hlusta á
kenslustundir hans.
Drengjahópur kom næst, á aldrinum 11—14 ára, fullir
af lífsfjöri og ærslum en þó um leið svo elskulegir. Séra
Erick Sigmar hafði þar leiðsögn er tókst með afbrigðum