Sameiningin - 01.03.1946, Page 13

43
Hann fórnaði sér til að hjálpa þeim, sem allra lægst voru
sokknir í líkamlega og andlega eymd. í því starfi fékk
hann smittandi sjúkdóm, sem eyðilagði sjónina á öðru
auganu. En hann hélt áfram að starfa: prédikaði, gaf út
bækur, stofnaði iðnfélög og leysti af hendi margvíslegt
líknarstarf. Framkvæmdir hans voru undraverðar. Hann
ferðaðist til Ameríku og flutti ræður og fyrirlestra frá hafi
til hafs, alstaðar með miklum og góðum áhrifum. Sumir
töldu Kagawa þá bezt kristna manninn í heiminum. Svona
var Kagawa fyrir stríðið nýafstaðna.
Hvaða áhrif hafði stríðið á Kagawa? “Frá sjöttu stundu
v-arð myrkur um alt landið, alt til hinnar níundu.” Myrkur
grúfði yfir landinu. Japanítarnir fóru beittum brandi um
loft og láð, höfðu öll nýjustu tæki til hernaðar, söktu sum-
um beztu skipum varaldarinnar, voru fræknir hermenn,
unnu marga sigra, lögðu undir sig lönd og lýði, en þar sem
þeir áttu þess kost, beittu þeir grimd, sem oft var djöfulleg.
En hvað gjörðist í heimalandi þeirra? Um Það vissu menn
ógjörla. Hvað varð um Kagawa? Varð hann hinum heiðnu
í Japan að bráð? Eða féll hann í arma freistinganna og
gekk í lið með þeim sem völdin höfðu? Beygði hann sig að
lokum fyrir stríðsæðinu? Sú frétt barst til þessa lands. Eg
sá á prenti fyrir nokkru, umsögn, sem átti að hafa komið
frá honum, sem gaf fullkomlega til kynna, að stefna hans
væri nú orðin öfug við það sem áður var.
Nú er það 'komið í ljós, að þetta var tilbúningur einn,
orðin algjörlega föLsuð. Kagawa er hinn sami, sarnii læri-
sveinn Jesú Krists, sem hann áður var. Hann er nú umsjón-
armaður líknarstarfsins 1 Japan. Frá þessu er sagt í des-
ember-blaðinu af “The Foreign Missionary,” sem gefið er
út af Sameinuðu kirkjunni lútersku.
Ekki ætla eg að þýða greinina, sem þar stendur um
hann, heldur leitast við að segja söguna, eða nokkur drög
hennar. Það sem hér er sagt frá, skeði 6. október 1945.
Sjóliðsprestur kom til þess að eiga tal við Kagawa,
þennan dag, á skrifstofu hans í Tokyo. Presturinn bjóst
við nokkrum örðugleik—að fá að sjá hinn fræga mann; en
þar var engin fyrirstaða. Kagawa kom rakleiðis fram og
■heilsaði komumanni með miklum hlýleik. Þetta vakti
óvæntan fögnuð hjá prestinum, en fögnuður prestsins breytt-
ist fljótt í sársauka, þegar hann aðgætti Kagawa, sem hann
hafði áður séð í Ameríku. Hann hafði elzt hræðilega mikið.