Sameiningin - 01.03.1936, Qupperneq 24
58
andagift um ástand heims og skorað á almenning að aðhyllast
samvinnu-stefnu Krists. Bréf auðmannsins var vingjarnlegt
og fylgdi því álitleg fjárhæð sem ársgjald til safnaðarins.
En að öðru Ieyti fórust fésýslumanninum orð á þessa leið:
“Eg mun ekki oftar sækja kirkju til yðar. Ársgjald mitt
mun eg greiða framvegis, því eg er þess fullvís, að kenningar
þær, er þér boðið, eru réttar og verða ofan á um síðir. En
eg get alls ekki breytt eftir lífsreglum þeim og þó haldið
áfram sýslu minni. Eg hefi því ráðið við mig, að hlífa sjálf-
um mér við þeim ófriði, sem bættist við hugarstríð það,
er eg á nú í, ef eg ætti að sækja kirkju yðar á sunnudögum.”
Hér var einlægur maður. Hann kannaðist við það hrein-
skilnislega, að hann ekki geti talið sig kristinn mann, jafn-
framt því að fylgja samkepnisstefnu samtíðarinnar í fjár-
málum.
All-víða, hvað sem úr því verður, virðist um þessar
mundir samúðar- og samvinnu-stefna ryðja sér lil rúms bæði
nær og fjær. Mjög augljóst er, að almenningur vill frið.
Þeir, sem brjóta vilja upp á nýmælum, sem sundrung hafa
í l'ör með sér, fá litla áheyrn og litla þökk alþýðu. Fólk
krefst þess, að jafnvel prestarnir hætti að fjargviðrast út
af sérkreddum sínum, og gangi heldur á hólm við mannfé-
lagsbölið ógurlega í nafni herra síns. Nýjar hólmgöngustefn-
ur milli “fundamentalista” og “modernista” vekja enga at-
hygli lengur. Á næstu árum mun sú mannfélagsstofnun,
sem kallar sig kirkju Krists, prófast í eldi, og það koma í
Ijós, að hve miklu leyti hún er í raun og veru bræðrakirkja
Krists, og að hve miklu leyti hún er einungis ein af hinum
risavöxnu atvinnustofnunum mannanna.
En hvort sem hin núverandi kirkja fellur eins og 'í Rúss-
landi, eður hreinsast nú svo í eldinum, að hún verður á eftir
gullmyntin, sem verðmæti lífsins verða rniðuð við, þá mun
kirkja bræðranna standa, sú er reist verður á þeim stað,
þar sem samvinna kemur í stað samkepninnar, þar sem
bræður bera kornbundin hvor á annars akur og andi Guðs
kemur til móts við anda mannanna.
—“Sam.” marz 1932.