Sameiningin - 01.04.1942, Blaðsíða 3

H>ametmngtn
Mánaðarrit til stuðnings kirhju og lcristindómi íslendinga
gefið út af hinu ev. lút. kirkjufélagi ísl. í Vesturheimi.
RITSTJÓRAR:
Séra Kristinn K. Ólafson, 3047 W. 72 St., Seattle, Wash., U.S.A.
Séra Guttormur Guttormsson, Minneota, Minn., U.S.A.
Séra Valdimar J. Eylands, 776 Victor St„ Winnipeg, Man., Can.
Féhiröir: Mrs. B. S. Benson, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Man.
57. ÁRG. WINNIPEG, APRÍL, 1942 Nr. 4
Sigur lífsins
(HUGLEIÐING)
Eftir séra SigurS Ólafsson
Einn af skáldsagnahöfundum íslenzku þjóðarinnar lýs-
ir hinum ægilegu eldsumbrotum, sem áttu sér stað á ætt-
jörð vorri á 18 öld; hann útmálar með nákvæmni hvernig
að öfl eyðileggingar brutust út með ógnum og ofurmagni,
er orsökuðu það að fjöldi fólks flýði frá heimilum og öllu
sínu í fjarlæg héruð. Síðari hluta sögu sinnar nefnir hann
“Sigur lífsins”: Aflið, sem knúði eld úr iðrum jarðar eyddi
mætti sínum, sár foldar tóku að gróa, menn bygðu upp
heimili sín á ný, með vorhug og nýjum vonum. Máttur
hins illa virðist stundum óstöðvandi eins og' eldsumbrot
jarðar. Undanfarandi vikur hefir kristið fólk dvalið í huga
við þær ægilegu hatursöldur, sem brotnuðu á honum, “sem
var hógvær og af hjarta lítillátur,” sem gekk í kring og
gjörði gott”; honum sem var “guðslamb og bar heimsins
synd.” Eftir krossdauða hans standa óvinir hans höggdofa,
með vopnin slegin úr höndum, sér. Deyjandi hafði hann
beðið fyrir þeim. Aldrei hefir ósigur fullkomnari verið
en var á meðvitund þeirra, er þeir sneru baki við Golgata
á föstudaginn langa. En sigurgleði fagnaðarerindisins nær
hæstum tónum í sigurhrósi páskaboðskaparins.
Látum þá myndir úr reynslu lærisveina hans hinn
fyrsta páskadag, svífa fyrir sjónum vorum um örlitla
stund.