Sameiningin - 01.03.1926, Síða 5

67
prestur. Þar var og Jóhannan Ben Ndbedai, sá er síSar kemur
við sögu sem óvildarmaður Páls postula, maSur alræmdur fyrir
guÖlast og ólifnaÖ. Loks má nefna i iþessum virÖuglega hópi
prestinn Issachar, sem svo lét sér ant um höndur sínar að ekki
mátti 'hann fram bera fórnir vetlingalaus. Nokkru síÖar varð
hann þó fyrir því mótlæti, að Heródes Agrippa lét höggva af hon-
um báðar hans fallegu hendur.
Slíkir voru nú valdsmenri þeir, er lögðu hatur á Jesú og tóku
aÖ sér að dæma mál hans'. Af leikmönnum, er í ráðinu áttu sæti,
eru ekki aðrir nefndir en ráðherrarnir Nikódemus og Jósef frá
Aramaþiu. Hvort semi þeir. hafa verið viðstaddir -eSur eigi, er
þaö víst, að ekki samþyktu þeir ráð hinna, en þrek hefir þá skort
til þess að standa móti öllum hinum.
Um miðnæturbil kemur lögreglan meö Jesú í böndum. Hann
er leiddur inn í hálfhring dómendanna og látinn nema staðar
frammi fyrir hásæti Kaífasar. En það sigurglott, sem þá hefir
farið um varir æð'staprestsins! Nú skyldi vandlætari þessi fá
að kenna á því, hvað það gilti að rísa upp gegn prestastóttinni og
hrópa syndir hennar fyrir alþýðu. Nú slcyldu þeir muna honum
leikinn þann á mánudaginn, þá hann fór með reidda svipu um
musterið og lét sig varða fjárbrellur þeirra. Kaífas var búinn að
ráðfæra sig við Hannas tengdafööur sinn og hafði í huganum
þegar kveöið upp dauðadóminn. Hinir prestahöfðingjarnir höfðu
slíkt hið sama í huga. Allir hötuðust þeir við Jesú fyrir það, að
hann hafði gert hræsni þeirra og eigingirni opinbera. Þótt þeir
aldrei sætu á sárshöfðu sín á milli og meö þeim hefðu risið úfar
mörgum sinnum upp á siðkastið, höfðu þeir þó komið sér saman
um það, að láta innbyrðis miskliö falla niður, þar til þeir höfðu
komiö þessum sameiginlega óvini fyrir.
Réttarhaldið byrjar á því, að æðstiprestur leggur spurningar
nokkrar fyrir Jesú um kenningu hans og lærisveina. Hann spyr
hanrt að, í hverju skyni hann safni aö sér mannfjölda, er stöðugt
fylgi honum, og í hverjum tilgangi hann sendi menn sína út um
allar bygðir og láti þá kunngera aö riki Guðs' sé nálægt. Hann vill
fá að vita það, hversvegna Jesú hafi liðið það, þegar hann kom
til borgarinnar fyrsta dag yfirstandandi viku, að allur lýður nefndi
hann Messías og hverskonar “Messíasar-ríki” hann ætli að stofna.
f fáorðu svari sinu varaðist Jesús að geta lærisveina sinna.
svo ekki þyrftu þeir að verða" við málið riðnir. En hvað kenning-
una snerti svaraði hann því, að hann ekki hefði farið dult með
hana. Á almannafæri hefði hann ávalt talað, kent i musterinu
þar í borginni og í samkunduhúsunum og skólunum út til sveita.