Sameiningin - 01.06.1913, Síða 12

andi, og í mörgiim atriðum beiní rangan, af þ\d hann er byggSr
aðeins á helming ritningarinnar; og þaS ekki nema að háifu
leyti; en að hinum helmingnum á erfikenningum rabbína og
óbiblíulegri bókstafs-dýrkun. Hvernig getr slík skoðun á ritn-
ingunni verið í mótsögn við kenning vora um guðlegan innblást-
ur heilagrar ritningar?
Og svo er annars að gæta í þessu sambandi: Þótt gyðing-
•dómrinn hefði að öllu leyti verið byggðr á boðskap gamla
testamentisins, þá 'hlaut hann þó að verða “hálfr og vi landi
sannleikr, líkt og bliknað ljós“, um leið og Gyðingar höfnuðu
Kristi. Hann var markmið það, sem allr boðskapr gamla testa-
mentisins stefndi að. Lögmálið átti að leiða menn til hans.
Spádómarnir vísuðu á hann. Saga þjóðarinnar stefndi að hon-
um. Þetta átti allt að vera Gyðingum leiðarvísir, svo þ:ir þeksti
Messías þann, sem þeir vonuðust eftir, þegar hann kœmi. En
svo létu þeír holdlegan skilning sinn á fyrirheitum drottins
blinda svo augu sín, að þeir vildu ekki kannast við Krist, þsgar
bann var mitt á meðal þeirra. Og síðan hafa þeir verið að
■vonast eftir öðrum Kristi og bera enn orð drottins fyrir þeirri
von. Ekki fæ eg betr séð en að gyðingdómrinn sé að þessu
leyti orðinn „beint rangr’’. Rétt leiðsögn getr þannig orðið þeirn
manni að villu, sem fer rangt með hana. Setjum svo. að hon-
um sé vísað til Vegar yfir fjall nokkurt, og eigi hann samkvæmt
þeirri leiðsögn að fara eftir fjallveginum þartil hann komi að
•dalverpi nokkru til hœgri handar; þá eigi hann að halda eftir
dal þeim niðr-til byggð'a. Ummerkjum öllum á þessarri aðal-
stöð leiðarinnar er lýst mjög vel fyrir honutu. En samt sem
áðr hendir hann sú glópska að fara framhjá dalverpinu, og
heldr hann svo beint áfrarn inn-á öræfi, þykist enn fylgja leið-
sögninni og er sífellt að líta eftir dalverpinu, löngu eftir að hann
er kominn fram-'hjá því. Hefir hann þá ekki gjört sér villu úr
leiðsögn þeirri, sem í sjálfri sér er sönn? Þ.annig flutti gyðing-
dómrinn gamla testamentið með sér út-í ógöngur og öræfi, um
leið og Gyðinga-þjóðin hafnaði Kristi. Af þessu verðr auðsætt,
að jafnvel þótt gyðingdómrinn væri allr byggðr á ómenguðu
orði hins gamla sáttmála, þá hlyti hann samt að vera orðinn
hálfr og villandi sannleikr nú á dögum, svo framarlega sem
Kristr hinn fyrirheitni er þegar í heiminn kominn.
Hér er því ekki um neina „mótsögn“ að rœða hjá lútersk-
um guðfrœðingum eða öðrum játendum kristinnar trúar. Leitt
er, að þér skuluð í þessu efni draga dám af sessunautum yðar,
því þér hafið nóga greind og nóga þekking til að geta séð það