Sameiningin - 01.09.1913, Blaðsíða 32

222
strjúka, heldr en vera kyrr og leiða meiri smárr yfír heimiliS.
Um kvöldiS skreiö Ghulam út-um gluggann og fór burtu úr þorp-
inu; en hœgt varS hann aS fara, þv't hann var mjög máttfarinn og
allr líkaminn marinn.
Daginn eftir komst hann til kristniboöans og sagöi honum, hvaö
gjörzt haföi; en kristniboSinn batt um sár hans og hjúkraði honum
sem bezt hann mátti. Þegar hann hafði náS sér aftr, var hann látinn
í skóla. Og nokkrum mánuSum síöar var hann skírör, og tók sér þá
nafniö Ghulam Masih, — en merking þess er: þjónn Krists.
IV.
Tveim árum síöar kom Ghularn Masih til kristniboöans og bað
hann um aö láta sig hafa dálítinn forða af myndaspjöldunum, er notuö
voru í sunnudagsskólanum, og kristilegum smáritum. Kristniboöinn
tók því vel og spurði hann, hvað hann ætlaði sér aö gjöra viö þaö.
„Eg ætla að fara heim“—svaraði hann. „Mig langar til að sjá
hana móður mína aftr.“
„Þú ættir að fara gætilega í það“—mæltí kristniboðinn. „Þú
manst, hvernig var farið með þig seinast. Og þegar fólkið fær nú
aö vita, að þú ert orðinn kristinn maðr og skírðr, er eg hræddr ua,
aö þú verðir drepinn.“
En Ghulam Masih var fastr á því að fara heim. Hann fékk
myndaspjöldin og smáritin; lagði svo á stað og lofaði að koma aftr
á tilteknum degi.
Kristniboöinn var mjög áhyggjufullr útaf hinum unga lærisveini
sínum, þvi hann þekkti vel skaplyndi fólksins. Ef hann heföi ekki
óttazt, að það gæti spillt fyrir Ghulam, þá heföi hann hætt á það að
fara með honum. En er liðnir voru nokkrir dagar fram-yfir tiltekinn
tíma, kom Ghulam aftr, heill á húfi og hinn kátati.
Kristniboðinn varð komu hans fegnari en orð fá lýst, og fór að
spyrja hann, hvernig honum hefði verið tekið og hvernig ferðin hefði
gengið.
„Það var fariö ágætlega meö mig“—svaraöi hann; — „og það
get eg sagt þér í tilbót, að eg prédikaði í Fathepnr."
„Segir þú, að þú hafir prédikað í Fathepur? Mundu eftir því,
að þú mátt ekki segja ósatt. Þú hefir ekki getað prédikaö þar. Mig
ráku þeir burtu með grjótkasti; og eg er sannfœrðr um, að ef þú
hefðir farið að prédika þar, þá hefði þeir hálf-drepið þig.“
„En eg er ekki að segja ósatt. Eg prédíkaði þar alveg víst.“