Fréttablaðið - 18.06.2011, Blaðsíða 45

Já takk!
Ég vil gjarna ganga í Kvenréttindafélag Íslands
Nafn:
Kennitala:
Heimilisfang:
Póstfang og staður:
Netfang:
Sendist til Kvenréttindafélags Íslands, Túngötu 14, 101 Reykjavík.
Einnig er hægt að ganga í félagið með skráningu á heimasíðunni www.krfi.is
Hver eru mest aðkallandi verkefni
kvennabaráttunnar í dag?

Í raun hefur enn ekki tekist að
vinna full naðar sigur í neinu af megin-
viðfangsefnum kvenna baráttunnar.
Það hefur náðst lagalegt jafnrétti á
helstu vígstöðvum, en engu að síður
viðgengst launamunur kynjanna
enn og aðgengi kvenna og karla að
völdum er ójafnt. Það er í rauninni
óþol andi að sé ekki búið að klára þessi
mál.
Kynbundið ofbeldið er þó sennilega
allrabrýnasta viðfangsefnið í dag. Það
er nú mikinn part kvenna baráttunni
að þakka að flett var ofan af þessu
samfélags meini. Hérna er hagur
kynjanna sá sami; karlar geta ekki
unað því að konurnar í kringum þá
séu beittar ofbeldi – né heldur að
einstaka ofbeldismaður setji blett á
karlkynið allt.

Hvernig lítur jafnrétti kynjanna út
í þínum huga?

Umfram allt að annað kynið hætti að
búa við forréttindastöðu á kostnað
hins. Þetta virkar svo sjálfsagt, en
þjóðfélagið hefur í raun þurft að
vera í gjör gæslu til að ná þessu fram.
Eins og samfélagið er vaxið í dag,
þá þarf endalausa runu af sértækum
Andrés Ingi Jónsson situr
í aðalstjórn Kvenréttinda-
félags Íslands
Stórn Kvenréttinda-
félags Íslands
Frá vinstri: Halldóra Traustadóttir, framkvæmdastýra, Helga Guðrún Jónasdóttir, formaður, Hildur Helga Gísladóttir, gjaldkeri, Fríða Rós
Valdimarsdóttir, ritari, Ragnhildur G. Guðmundsdóttir, Guðrún Margrét Guðmundsdóttir, varaformaður, á myndina vantar Ingu Guðrúnu
Kristjánsdóttur, Margréti Björnsdóttur og Ragnheiði Bóasdóttur.
aðgerðum og lagasetningu til að
tryggja þá sjálf sögðu kröfu að kynin
búi ekki við óeðlilegan aðstöðumun.
Í draumaveröld ætti einstaklingurinn
einn að skipta mál en veruleikinn
er því miður annar. Baráttan snýst
um að gera það að veruleika og gera
baráttuna óþarfa.
19. júní, tímarit Kvenréttinda -félags
Íslands, 60. árgangur.
Hallveigarstaðir,
Túngata 14,
101 Reykjavík
www.krfi.is
krfi@krfi.is
Kvenréttindafélag Íslands
Konur í kreppu?
Í mars síðastliðnum voru tilkynntar
uppsagnir hjá ríkinu. Uppsagnirnar
bitnuðu helst á konum, en fækkað
var um 470 konur og 70 karla.
Guðbjartur Hannesson, velferðar-
ráðherra, sagði í viðtali við RÚV
útskýring una vera þá að störfum hefði
langmest fækkað innan heil brigðis-
geirans, en þar væru konur um 86
prósent starfs manna.
Efnahagskreppan hefur þó bitnað
meira á körlum en konum. Árið 2008
var atvinnuleysi karla og kvenna jafn
mikið, eða 2,3%. Árið 2009 voru 8,7%
karl manna atvinnulausir en 5,7%
kvenna. Á síðasta ári voru enn 8,4%
karla atvinnulausir en 6,8% kvenna.
Samkvæmt tölum frá Hagstofu
Íslands fækkaði starfandi karlmönnum
um tæplega 9.000 milli áranna 2008
og 2009. Árið 2008 störfuðu 97.100
karlmenn á Íslandi en árinu seinna
voru þeir 87.300. Árið 2008 voru
starf andi konur 81.500 en fækkaði
lítillega milli ára og voru 79.500 árið
2009. Þessi fækkun átti sér aðallega
stað í ákveðnum starfsgreinum. Hjá
körlum fækkaði t.d. iðnaðarmönnum
um 3.200 og sérfræðingum um 1.600.
Konum fækkaði aðallega í þjónustu og
verslun, um 1.800. Konum sem starfa
sem sérfræðingar fjölgaði meira að
segja um 800 milli áranna.
Breytt staða kvenna
Hanna Rosin vakti mikla athygli
í fyrra þegar hún skrifaði grein
með titlinum „The End of Men“
eða „Endalok karlmanna“. Þar
bendir hún á að framtíð kvenna á
vinnu markaði sé björt. Af þeim 15
starfsgreinum sem ætlað er að munu
vaxa mest í Bandaríkjunum á næstu
árum, eru konur í meirihluta í öllum
nema tveimur (tölvunarfræði og
hreingerningum). Rosin bendir á að
konur séu í miklum meirihluta af
þeim sem stunda háskólanám, þróun
sem Íslendingar kannast vel við, en
skólaárið 2008-2009 útskrifuðust
2.249 konur með háskólapróf en
aðeins 1.158 karlar.
Rosin veltir því fyrir sér hvort
að konur séu ef til vill sérstak lega
vel til þess fallnar að starfa í hvít-
flibbastörfum sem ætla megi að séu
framtíðarstörf hér á Vesturlöndum,
þar sem sífellt meiri áhersla er lögð
á þekkingu, tjáskipti og samvinnu.
Hún bendir á að rannsóknir hafa
sýnt að þau fyrirtæki sem höfðu
ágætt hlutfall kvenna í stjórnunar- og
millistjórnendastöðum í fjármála-
fyrirtækjum stóðu langbest af sér
efnahagshrunið árið 2008.
Hugleiðingar Rosins eru merkilegar
og jákvæðar fyrir konur sérstaklega,
en kannski líka jákvæðar þegar
litið er til stöðugleika á alþjóðlega
fjármálamarkaðnum. Þó megum við
ekki gleyma að þrátt fyrir til tölu lega
jákvæða stöðu kvenna á vinnu-
markaði, saman borið við stöðu karla,
þá getur Hagstofa Íslands aðeins
sagt hálfa söguna. Þessar vinnu-
markaðs tölur ná ekki yfir ólaunaða
vinnu kvenna. Líklegt er t.d. að
niðurskurður í heilbrigðis kerfinu
muni bitna á konum aðallega, þegar
fjölskyldur þurfa að taka að sér
hjúkrun og umönnun sjúklinga.
Uppsagnir ríkisins hafa bitnað illa á
konum á þessu ári, en þó eru það fleiri
karlar sem hafa misst vinnuna síðan
efnahagur landsins hrundi árið 2008.
Texti: Brynhildur Heiðar- og Ómarsdóttir
Ljósmyndari: Þórdís Erla
Ágústsdóttir
Ljósmyndari: Þórdís Erla
Ágústsdóttir
rannsóknir hafa sýnt
að þau fyrirtæki sem
höfðu ágætt hlutfall
kvenna í stjórnunar- og
millistjórnendastöðum í
fjármálafyrirtækjum stóðu
langbest af sér
efnahagshrunið árið 2008“
Vændiskaup
á Íslandi
Hver hefur ekki heyrt setningu á borð
við „vændi er ekki sýnilegt á Íslandi af
því það er svo neðanjarðar“? Á Ís-
landi er tiltölulega gott aðgengi að
vændi. Vændiskaup á Íslandi fara m.a.
fram á stefnumóta síðum og
skemmti stöðum, í dag blöðum og
verslunar miðstöðvum. Þó vændi
sé auðfengin þjónusta og síður
en svo falin má þó alltaf reyna
að sannfæra sig – og aðra – um
að vændisiðnaðurinn á Íslandi sé
„neðanjarðar“.
Á hinum Norðurlöndunum eru
reglulega framkvæmdar rannsóknir á
vændiskaupum. Almennt benda
niðurstöður þeirra til þess að um 13-
14% karla, 18 ára og eldri, hafi
einhvern tímann á sinni lífsleið keypt
sér vændi. Á Íslandi hefur aldrei
verið framkvæmd rannsókn á
vændis kaupum, hvorki á umfangi
þess né eðli. Ekki er ólíklegt að slík
rannsókn myndi afhjúpa mýtuna um
neðanjarðarvændi á Íslandi og sýna
fram á að margir íslenskir karlar hafi
keypt sér vændi.
Forsíða: Sara Riel
Myndskreyting: Lóa Hlín
Hjálmtýsdóttir
Ljósmyndir: Áslaug Snorradóttir,
Dröfn Nikulásdóttir, Gréta
Guðmundsdóttir og Þórdís Erla
Ágústsdóttir
Umbrot og hönnun: Arna Rún
Gústafsdóttir
Prófarkalestur: Guðni Olgeirsson,
Helga Guðrún Jónasdóttir, Inga Guðrún
Kristjánsdóttir og Ragnheiður Bóasdóttir.
Sérstakar þakkir fá: Auður Styrkársdóttir,
Björg Einarsdóttir, Kristín Ástgeirsdóttir,
vinkonur og framtíðarkonur.
19. JÚNÍ, TÍMARIT KVENRÉTTINDAFÉLAGS ÍSLANDS. 60. ÁRGANGUR BLS. 7