Íslendingur - 01.06.1955, Blaðsíða 6

6
ISLENDINGUR
Miðvikudagur 1. júní 1955
Kemur út
hvem miðvikudag.
Útgefandi: Útgá/ufélag íslendings.
Ritstjórí og ábyrgðarmaður:
Jakob Ó. Pétursson, Fjólugötu 1.
Simi 1375.
Skrifstofa og afgreiðsla í Gránufélagsgötu 4, sími 1354.
Skrífstofutíma:
ÍCL 10—12, 1—3 og 4—6, á laugardögum aðeins 10—12.
Prentsmiðja Björns Jónssonar h.f.
>>Alþýðumaðurinn« vonar og bíður |
í Alþýðumanninum birtist 24. maí ritstjórnargrein um stjórn-
málaviðhorfið og mögulelka á myndun þeirrar „vins'ri stjórnar4',
sem Hermann Jónasson hefir „fengið á heilann“ og hinn marg-
klofni Alþýðuflokkur eygir lífsvon sína í. Fara um þessar mundir
fram viðræður milli Framsóknar og leifanna af Alþýðuflokknum
um möguleika á myndun slíkrar stjórnar, en þar sem þeir tveir
flokkar hafa ekki þingmeirihluta saman, verður engin „vinstri
stjórn“ mynduð án þátttöku eða stuðnings kommúnis'a.
Þessi staðreynd er ritstjóra Alþýðumannsins ljós. Og því veltir
hann fyrir sér möguleikunum á að fá kommúnisla með í ríkis-
stjórn:
„Það er kunnara en frá þurfi að segja, að einungis hlýðnisaf-
staða flokksins til Moskvu hlndrar nú bæði Framsókn og Alþýðu-
flokkinn í því að mynda ríkisstjórn með sósíalistum. Lýsti flokkur-
inn því opinberlega og afdráttarlaust yfir, að öll íengsl við alþjóða-
kommúnismann séu rofin, hann sé einungis róttækur sós aliskur
flokkur, sem hafi farsæld íslenzkra málefna eln að stefnumarki ....
þá skilur í rauninni ekkert (Ibr. hér) hina sósíalisku flokka lands-
ins að, og fullkomið samstarf og síðan samruni ætti að geta kom-
izt á. Þetta vita forystumenn sósíalista vel, og sumir þeirra vilja
fara þessa lelð, aðrir eru enn inn á hlýðnisafslöðunni. Um þe'.ta
standa átökin í Sósíahstaflokknum. Sigri þeir fyrrnefndu, mun ekk-
ert geta hindrað myndun vinstri stjórnar í landinu ....“
Þannig horfa málin við frá sjónarhóli rits'jóra Alþýðumannsins.
Það er aðeins herzlumunurlnn eftir til að koma á vinstri stjórn.
Kommúnista, Framsókn og krata „skilur í rauninni ekkert“ að,
nema þessi þrákeLui komma að vera í tengslum við alþjóðakomm-
únismann. Ef þeir nú bara vildu lýsa því yfir, að þeir væru það
ekki, þá er allt klappað og klárt!
En er nú málið virkilega svona einfalt?
Oss minnir, að fyrir svo sem hálfum mannsaldri fengju komm-
arnir þá línu að austan að vera ekkert að nudda sér opinberlega
utan í „alþjóðakommúnismann“ heldur hreiða yfir naín og númer
og gerast „sameiningarflokkur alþýðu“. Allir vita, hvernig þetta
herbragð tóksL Sameiningarflokkurinn sópaði til sín hundruðum
kjósenda Alþýðuflokksins og nokkrum þingsætum af flokknum.
Síðan hefir Alþýðuflokkurinn ekki borið sitt barr. Öll viðbrögð
kommúnista til að látast vera aðrir en þeir eru hafa reytt fjaðrirnar
af Alþýðuflokknum, — og engum öðrum en Alþýðuflokknum. Það
er því spaugilegt, er eitt af málgögnum Alþýðuflokksins biður um
meira af slíku.
Hvenær sem kommúnistar sjá fram á fylgis'ap, hefja þeir „ein-
ingarsönginn“ á ný. í fyrra hófu þeir þenna söng nokkru áður cn
kosið var til Alþýðusambandsþings. Verkalýðurinn átti að skapa
órofa einingu, án tillits til stjórnmálaskoðana. Og uppskera þessa
einingarhjals varð fullkomlega eftir vonum. Þeir gerðu Hannibal
Valdimarsson að forse'a ASÍ en tóku jafnframt við búsforráðum
á heimili íslenzku verkalýðshreyfingarinnar.
Þessi staðreynd er jafnaðarmönnum á Norðurlöndum Ijós. í Al-
þýðublaðinu 25. maí, daginn eftir að Alþýðumaðurinn segir ekkert
skilja kommúnista og aðra vinstri flokka að nema hlýðni þeirra við
alþjóðakommúnismann, birtist þýðing á grein í danska Social-De-
mokraten um samskipti kommúnista og Alþýðuflokksins á íslandi,
þar sem bent er á algjör yfirráð kommúnista í verkfallinu í vetur.
í niðurlagi greinarinnar segir:
„Það er ekki fyrr en við var búizt, að Hannibal Valdimars-
syni hefir verið ýtt til hliðar. Hvað eftir annað hefir það
reynzt vera herbragð kommúnista að gera bandalag við áður-
verandi jafnaðarmenn, launa þeim með einni eða annarri veg-
tyllu, en ýta þeim síðan út í yztu myrkur, er kommúnistar
þóttust orðnir nógu sterkir til þess. En að öllum jafnaði tek-
ur þessi leikur þó töluvert lengri tíma en á íslandi í þetta
sinn.“
Jafnaðarmenn í Danmörku sjá betur en jábræður þeirra hér
heima. Þeir mundu seint taka einfalda yfirlýsingu frá kommúnist-
um gilda sem fullkomið fráhvarf frá þjónustu þeirra við Moskva-
valdið, þótt ritstjóri Alþýðumannsins mundi láta hana nægja, ef
Darnafrœðsla lcommúnista. — Ö-
venjulegt kvenna-minni. — Vél-
virkjar jjölmennaslir í iðnnema-
stétt. — Lojorð og efndir.
í ÖLLUM LÖNDUM leggja komm-
únisíar mik.ð upp úr því að móta skoð-
anir barn ins strax og það er farið að
ganga og lala. Áður en þau læra að
borða með skeið eru þau tekin inn í
einhverja „æskulýðsfylkinguna“ til
uppeldis í hinum eina, sanna. komm-
úniska anda. Kemur þessi uppeldisað-
ferð glöggt í ljós í bók Þorbergs
..Sálmurinn urn blómið“, er út kom á
s.l. vetrj. Sobbeggi afi lætur sér mjög
annt um lillu Ileggu, aðalpersónu sög-
unnar, fræðir hana um trúmál, stjórn-
mál og ýmislegt fleira, áður en hún fer
í smábarnaskólann, og Mammagagga
að.toðar eftir föngum. Þegar barnið er
á fimmta eða sjötta árinu, kemur það
að máli við Mömmugöggu og segir:
„Veiztu það, Mammagagga, að það
er stríð í Kóreyju?" spyr litla mann-
cskjan.
„Já, ég veit það,“ svarar Mamma-
gagga.
„Það er alveg voðalegt. Þeir eru allt-
af að skjóta og sprengja fólkið," segir
litla manneskjan.
,Já, það er voðalegt,“ svarar
Mammagagga.
„En, heyrðu Mammagagga! Er eins
m.kið stríð í Kóreyju eins og var í
Þýzkalandi?" spyr litla manneskjan.
„Ætli það ekki. Það eru mörg lönd,
sem hafa gert stríð á móti þes u litla
landi,“ svarar Mammagagga.
„En Kínamenn hjálpa Kóreyju,“
segir litla manneskjan.
„Já,“ svarar Mammagagga. .
„Morgunblaðið vill drepa Kóreyju,"
segir litla manneskjan.
, Það er víst,“ segir Mammagagga.
(Bls. 180—181.)
UM ÁRANGURINN af barnafræðslu
Sobbeggi afa og Mömmugöggu, segir
„hámarkslaunarithöfundurinn" Þor-
bergur svo á bls. 196—197 í sömu bók:
„Hún (þ. e. barnið lilla Hegga)
visri, að það var sósíalismi í Rúss-
landi og að þar réð allt fólkið yfir
landinu sínu og að þar var enginn
mjög ríkur og enginn mjög fátækur.
Ilún vissi, að í Bandaríkjunum og
Englandi og Frakklandi voru sumir af-
skaplega ríkir og sumir afskaplega fá-
tækir. Hún vissi, að ríku mennirnir
réðu þar yfir öllu og að þeir voru allt-
af að láta drepa saklaust fólk til þess
að verða ennþá ríkari .... Og hún
vissi vel, að sumir ríku mennirnir vildu
gera stríð á móti RÚ6slandi og Kína 1)1
þess að drepa sósíaLsmann og verða
ennþá, ennþá ríkari.“
Nei, enn fara víst mörg börn á mis
við svo hiutiausa barnafræðslu, sem
Sobbeggi afi og Mammagagga lála
uppáliaidinu sínu í té. (!)
PÉTUR JAKOBSSON fasteignasali
skrifar í Mánudagsblaðið nýlega hug-
leiðingar um verkfalhð síðasta, langa
grein og um margt írumlega. Honuni
finnst óþarfi að vera að burðast með
fjölmenna ifkisstjórn, opinberar skrif-
stofur og sendimenn í útlöndum.
Prestastéttin er gagns.aus eða verra eu
það. En sú stéttin, sem virðist óþörfust
i land.nu og hættulegust einstakling-
unum og heiidinni, eru húsmæðurnar.
1 gre.ninni gefur að líta þetta fáséða
minni kvenna:
„GIFTAR KONUR fara daglega út
með peninga búJns, svitadropa mann-
,anna sinna, til þess að kaupa fyrir þá
.... Húsmæður eru síkaupandi; si og
æ að heimta peninga til að verzla með.
Þær brenna og svíða eins og eldurinn.
Ef peningana vantar til að eyða eftir
vild, þá umhverfast þær svo, að ekki cr
stætt nærri þeim fytir glamrinu í tálkn-
unum á þeim og hrirfilbyljunum í pils-
unum þeirra út af því, að mennirnir
þeirra séu svo ónýtir að afla. Á þennan
hátt hefir fjöldi giftra kvenna gert j
menn sína vanskilamenn, gert þá gjald-
þrota, gert þá að fjárglæframönnum.
splundrað heimilum sínum og sett allt
á vonarvöl.“
SAMKVÆMT FRÁSÖGN Tímarits
iðnaðarmanna hafa um s.l. árnmót ver-
ið 1211 iðnnemar með staðfcstan
námssamning við nám í landinu, þar
af 825 í Reykjavík. Skiptast þeir á 43
iðngreinar, en þar eru vélvi.kjar fjöl-
mennastir, eða alis 175. Þá 90 liúsa-
smiðir, 76 bifvélavirkjar og 64 raf-
virkjar. Utan Reykjavíkur eru 386 iðn-
nemar, flestir á Akureyri (62) en næst-
flestir í Árnessýslu (56).
Oddeyringur skrijar:
„Á BÆJ ARSTJ ÓRNARFUN DI 10.
ágúst 1954 var eftirfarandi álykl'un
bæjarráðs samþykkt: Húseigendur við
Fjólugötu fara þess á leit, að kant-
steinn verði lagður við götuna á þessu
sumri. Bæjarráð fellst á, að þetta verði
gert að því tilskildu, að húseigendur
við götuna geri þær breytingar á lóð-
um sínum og girðingumi, sem nauðsyn-
legar eru vegna gang Uétlarinnar."
Sumarið 1955 er nvi fyrir nokkru
byrjað, án þess að bóli á efndum þess-
arar samþykktar. Húseigendur við göt-
una hefðu gjarna kosið að gcra þær
breytingar á girðingum «g lóðum uú
með vorinu, sem áskildar eru. Verra er
að koma þeim við, þegar gras er full-
sprottið og liíiið á sumar,. en eftir hæð
stéttarinnar verður að haga Jagfæring-
um lóðanna.
Á sama bæjarstjórnarfundí i fyrra
var erindi frá G.....S.......<\g krefst
hann skaðabóta fyrir skemmdir d máln
ingu á húsi sínu H.......9, vegna: for-
arsletta jrá bílaumferð um veginn j 'rani
an við húsið. Ekki vildi bæjarstj órn
gangast inn á skaðabótagreiðslu, «n
þessa dagana er verið að malbika vegV
Jiað mætti fleyta einhverjum flokksbróður hans upp í ráðherraslól.
En hætt er við, að tillaga Aljiýðumannsins, um að rjúfa einangrun
íslenzkra kommúnista með því að leiða þá til sætis á stjórnars'ól-
um, sé flutt fyrir daufuni eyrum úti um byggðir lancsins. Undir
„Svörtulof!um“ slíkrar stjórnar mun fáa heilbrigða menn fýsa að
gista.
inn framan við húsið hans G. S., svo
að ekki komi á það slettui frá bílaum-
ferð, og hefir gatan verið lokuð síðan
daginn fyrir verkfallið vegna þessara
umbóta. Hví þessi mismunun á borg-
urunum?
ÞAÐ HEFIR ÞÓTT VIÐ BRENNA,
að lítið væri hirt um að efna þau lof-
oið og fyrírheit, sem fram koma í sam-
þykktum hæjarstjórnar, svo að efndirn-
ar við húseigendur í Fjólugötu eru
ekki einsdæmi. Fyrir meira cn ári síð-
an átti tiltekin bifreiðastöð í bænum
að flytja sig innan þriggja mánaða.
Hún er óflutt enn. í nóvember s.l. sam-
þykkti bæjarstjórn að veita braggaeig-
endum á Glerá.eyrum frest til 1. júní
í sumar til að flytja bragga á brott, og
verði þeir ekki fluttir fyrir þann tíma,
sé „bæjarráði heimilt að láta rifa
braggana og flytja burtu á kostnað
eigenda, án undangengins dóms eða
sáitar.“
Lítil lireyfing virðist vera á bröggun-
um, hvort sem það er vegna gleym.ku
braggaeigenda eða trausts þeirra á
því, að samþykkt þessi sé aðeins kok-
hreysti bæjarstjórnar og hún muni sem
oft fyrr láta sitja við orðin tóm. Úr
því ætti þó að fást skorið næstu daga.“
Frá Kaupinhafn
Eins og sagt hefir verið frá
einhverntíma áður, fór Sveinn
Ásgeirsson flugleiðis til „Kaupin-
hafnar“ ekki alls fyrir löngu með
„snillinga“ með sér.Skemmtu þeir
eina kvöldstund þar meðal Hafn-
ar-íslendinga, og var þættinum
ú'varpað s. 1. laugardagskvöld.
Fara hér á eftir nokkrar stökur
(eftir minni), er þar voru byrj-
aðar og botnaðar, en þar sem vér
þekkjuin ekki örugglega rödd
hvers „snillingsins“ út af fyrir
s:g, þá látum vér engra nafna
getið.
Góðlr landar, okkur er
ærinn vandi á höndum.
Vænzt er að standa á verði liér
og verjast hundaböndum.
íslendingar áður fyr
illu þóttu vanir.
Þrengdu sér í þeirra dyr
þjöcnalegir Danir.
Sittu heill við borð og bar,
brúkaðu siði fína.
Sendi ég þér um sollinn mar
sumarkveðju mína.
íþróttin að dansa dátt
er drýgslur mælikvarði,
fyrr var oft í Koti kátt
við kveðskapinn á Garði.
íslendingar eiga fátt
er aðrar þjóðir girnast.
Ritlist þeirra hillir hátt
er hinna dáðir firnast.
Enginn setur atomljóð
undir mælikerið,
en okkur man hin mæla þjóð,
meðan hún tyggur 6mérið.
Manstu fornra ásta óð
einn í leiðslu og draumi.
Daprast hljóð og dvínar glóð
í dönskum veizluglaumi.