Faxi - 01.02.1984, Blaðsíða 10

ÆVIMINNINGAR
KARLS
G UÐJÓNSSONAR
FJÓRÐI HLUTI
Dularfullt atvik t
Sandgerðishöfn
Af því að ég var hér á undan að
minnast á aðvaranir, sem mér bár-
ust á sjónum, einkum í draumi, þá
langar mig að skjóta hér inn frá-
sögn af því síðasta sem ég minnist
af þessu tagi frá sjómannsferli mín-
um. Ég held nú að það hafi ekki
verið draumur, en þó gæti verið að
ég hafi dottað. Þetta gerðist í
Sandgerðishöfn þegar ég var á m/b
Guðrúnu frá Hafnarfirði, en sá
bátur hét síðar Agústa og var þá
gerður út frá Vestmannaeyjum.
Það hafði verið útsynnings ruddi,
en var nú komið gott veður,
blanka iogn og glaða tunglskin.
Um kvöldið var ákveðið að róið
yrði um nóttina og því sett vakt.
Skömmu áður en róðrartíminn var
kominn vaknaði ég og fór að lesa,
því ég var útsofinn. Jæja, það
næsta sem ég minnist er það, að
mér fannst koma svoleiðis hnykk-
ur á bátinn, að mér datt ekki ann-
að í hug en það hefði verið keyrt á
hann. Ég hentist fram úr kojunni
og upp á dekk, en þar var ekkert
að sjá. Þó var höggið svo mikið að
keðjurnar í keðjukassanum fóru á
fleygiferð. En hvað þarna gerðist
hef ég aldrei skiiið. Þegar ég hafði
litast um ofanþilja fór ég svo aftur
niður án þess að verða nokkru nær,
en strákurinn sem átti vaktina,
lá steinsofandi fram á lúkarsborð-
ið. Ég lét hann bara sofa áfram,
því ég var úthvíldur og annað í
huga en svefn. Á tilsettum tíma
ræsti ég svo mannskapinn og setti í
gang og hugsaði með mér að nú
skyldi ég þó sannarlega vera var
um mig og var það eins gott því
ekki stóð á því að út af brygði.
Þegar við vorum á miðju Hamars-
sundi þá brotnaði fjöðrin, sem var á
pallinu á smurapparatinu og ýtti því
áfram. Eg tók eftir biluninni um
leið og hún átti sér stað. Tók ég þá
strax til minna ráða og ýtti þessu
bara til með höndunum. Lét égsvo
ekki karlinn vita um bilunina fyrr
en við vorum búnir að leggja lín-
una. Hann varð mjög undrandi og
spurði mig hvers vegna ég hefði
ekki látið hann vita um þetta fyrr.
„Nú þetta kemur ekki að sök, því
ég held bara áfram að ýta þessum
til með höndunum", sagði ég, og
þannig gekk þetta til áfram það
sem eftir var af róðrinum. Þegar ég
þurfti að víkja mér frá, þá fékk ég
einhvern strákinn niður, til að
leysa mig af. Það voru engin tök á
því að laga þetta þarna úti á mið-
unum, því það sem til þess þurfti var
ekki tii um borð. Úr þessum róðri
héldum við til Hafnarfjarðar og
þar var hægt að fá það sem til
þurfti til að koma þessu í samt lag
aftur. Nú þetta var smá útúrdúr,
sem mér fannst rétt að skjóta hér
inn í.
Veikindi bundu endi á veru
mína á Valborginni
Vfk ég nú aftur að veru minni á
Valborginni. Við fórum strax norð-
ur á síldveiðar, eftir að búið var að
rétta af vélina. Vorum við á
snurpunót og var áhöfnin 15 eða
16 menn. Valborgin þótti á þess-
um tíma (árið 1916) stórt síldar-
skip, þó ekki væri hún nema 40
tonna bátur. Þegar við vorum bún-
ir að vera á sfldarmiðunum í
nokkra daga þá veiktist ég. Var þá
farið inn á Siglufjörð og fengin
handa mér einhvers konar hósta-
mixtúra, en hún hreif ekki vitund.
Fór ég að sjálfsögðu aftur út með
bátnum í þeirri von að mér batnaði
og fengum við fljótlega eitthvað af
síld, en batinn lét á sér standa.
Skipstjórinn lagði sig mjög fram
um að hressa mig, til dæmis man ég
að hann kom eitt sinn með nýsoðið
kjöt tii mín og bað mig blessaðan
að reyna nú að borða, en það var
alveg af og frá, að ég gæti hugsað
mér að smakka á því.
Einkennilegt var það að þó
glaða sólskin væri þá fannst mér
eins og það væri rökkur. Þegar við
vorum svo búnir að fá þarna fyrstu
síldina, þá fórum við með hana inn
á Svalbarðseyri, því þar áttum við
að leggja upp um sumarið. Þegar
við vorum komnir þar að bryggju,
þá kom um borð til okkar maður
að nafni Sigurjón Arnlaugsson,
sem ég þekkti vel. Hann var úr
Garðinum, en þar átti ég einnig
heima á þessum árum. Þetta sumar
var Sigurjón matsmaður á plani
þarna á eyrinni. Fór hann að
spyrja um mig og var honum þá
sagt að ég væri niðri, því ég væri
lasinn. Hann kom svo til mín, en
þá var svo af mér dregið, að ég var
20% AFSLÁTTUR...
...á eftirtökum
af gömlum
myndum...
...frá 15. febr. til
15. mars 1984
UÖSMYNDASTOFA
SUÐURNESJA
Hafnargðtu 79 - Sími 2930.
42-FAXI