Útvarpstíðindi - 27.03.1939, Blaðsíða 14

ÚTVARPSTÍÐINDI ____________ =
»Egmont«. (Frh.)
hertoginn af Alba lét ekki cleigan
siga. Hann lét taka Egmont af lífi,
ásamt öðrum föðurlandsvini, Hoorn
að nafni. Athöfn sú fór fram á torgi
í Bruxelle,s árið 1568.
Það verður ekki sagt, að Goethe í
leikriti sínu fari nákvæmt. eftir hin-
um sögulega þræði. Ilann notfærir
sér fullkomlega sitt skáldlega frelsi.
Sem dæmi um þetta má nefna, að sá
rétti Egmont elskaði ekki (svo vitað
sé!) neina litla og -indæla borgara-
dóttur að nafni Klárchen, eins og
Goethe lætur hann gera. Aftur á
móti var hann giftur hertogafrúnni
af Bayern og auk þess 11 barna fað-
ir. En það hefur Egmont sögunnar
sameiginlegt með Egmont leikritsins,
að hann var glsesilegur karlmennsku
maður, virtur og eiskaður, og hafði
til að bera hina innilegu bjartsýni,
sem laðaði alla og hreif, sem umgeng-
ust hann.
Brennipunktar leiksins eru sam-
tölin milli Egmonts og Vilhjálms af
Oraniu, og Egmonts og Ki,öru.
Vænta má að flutningur leiksins
takist, vel, því Þ. ö. Stephensen sér
um íramsetninguna.
Ég bið heiðraða lesendur afsökun-
ar á,, að ekki er hægt að birta hér
leikendaskrá, ,sem sýni hverjir fara
með hin ýmsu hlutverk. Hefði þessa
þó verið hin fyllsta þörf, einkum
vegna þess, hve mörg hlutverkin eru.
En það verður að segjast eins og er,
að þegar blaðið fór í pren.tun var enn
ekki búið að ákveða, hverjir tæku að
sér liin einstöku hlutverk.
K. F.
Persónur leikritsins eru m. a. þese-
ar:
1. Margrét af Parma, systir Filips
II. Hún er drottning Niðurlanda.
2. Egmont greifi, prins af Gavre.
3. Vilhjálmur af Óraníu.
4. Hertoginn, af Alba.
5. Ferdinant, óskilgetinn sonur her-
togans af Alba.
6. Machiaveili, ritari Margrétar.
7. Ríkharður, einkaritari Egmonts.
8. Silva.
9. Gomez.
10. Klarchen.
11. Móðir hennar.
o. fl.
Barnatíminn. (Frh.)
Annar viðkomustaður á leið okkar
til Kína er eyjan Ceylon, sem stund-
um cr kölluð perian á enni Indlands,
af því hvað þar er fallegt. En þar er
líka heimkynni fílanna. Á myndinni
er einn þeirra. Jón gengur á eftir
honum, en Signý er reidd á baki hans.
Þessi fíll er svo vel taminn, að hann
leggst niður, ef honum er sagt þaö,
t. d. þegar menn þurfa að komast á
bak honum. (Þið munuð sakna þess,
að í honum sjáið þið engar tennur.
Þær hafa verið teknar úr honum,
svo þær meiði engan, vegna þess að
hann er notaður til skemmtunar).
Þegar komið er til Kína (í hugan-
um), mun frú Oddný Sen segja ykk-
ur ofurlítið frá landinu. E. t. v. líka
eitthvað frá kínversku börnunum. —
Svo mun hún segja ykkur eina eða
tvær sögur.
374